mocna głowa

Wypiliśmy kilka toastów: za szczęście, za piękno i sprawiedliwość. Zaszumiało mi w głowie. Alkohol wypłukuje głód i rozsądek. Wypiliśmy jeszcze pół butelki wina. – Pan ma mocną głowę, ja się upiłam.

źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Namiętnik, 1998

Poza sceną był to zresztą człek sympatyczny, ciepły, rubaszny, obdarzony przy tym niezwykle mocną głową, słowem wspaniały kompan.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006

Gościnne gesty Salomei były szersze i bardziej zamaszyste niż zwykle, a jej ruchy – nieprecyzyjne i trochę sztywne – sprawiały teatralne wrażenie. Tylko odziedziczonej po ojcu mocnej głowie zawdzięczała to, że funkcjonowała jeszcze w miarę poprawnie.

źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006

Wino zmieniało kolor w zależności od dań, do kawy Andrzej podał koniak. - Nie masz mocnej głowy - stwierdził, gdy nagle zaczął mi się plątać język.

źródło: NKJP: Maria Nurowska: Miłośnica, 2009

Wysyła tam werbunkowych mocnych w gębie i o mocnych głowach, którzy za pomocą obietnic na przyszłość i poczęstunku od zaraz zachęcają ludzi do zmiany stanu na robotniczy.

źródło: NKJP: Małgorzata Szejnert: Czarny ogród, 2007