zmęczyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

odczuć utratę sił wskutek wysiłku fizycznego, psychicznego lub umysłowego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

sprawność i wydolność organizmu

synonimy:

zmachać się

	Udało mi się [...] na kilka dni wyjechać we wrześniu w góry. Lubię wspinać się z plecakiem, zmęczyć się i ubrudzić. źródło: NKJP: Przemysław Chechelski: Nie jestem uwikłany, Echo Dnia, 2005-10-07
	Trenerzy obawiają się, że ich zapracowani zawodnicy zmęczą się kolejnym spotkaniem i długą podróżą z Europy do Japonii. źródło: NKJP: Zmobilizowany Ferrari, Dziennik Polski - Sport, 2002-11-08
	[...] ja naprawdę nie drzemię, nie czyń ze mnie staruszka, czasami jedynie przymykam oczy, gdy zmęczę się czytaniem albo gdy światło zbytnio mnie razi [...]. źródło: NKJP: Wiesław Paweł Szymański: Niedźwiedź w katedrze, 1979
	[...] kiedy młody człowiek zmęczywszy się umilkł nareszcie, położył mu rękę na ramieniu i powiedział spokojnie: - Kolego, zapominacie, że jesteście zetempowcem. źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954
	Niedawno naukowcy dyskutowali we Wrocławiu o przyszłości badań marketingowych. – Polacy zmęczyli się reklamami, skończył się czas mamienia – mówi prof. Krystyna Mazurek-Łopacińska [...]. źródło: NKJP: (ZYLA): Zmęczeni reklamami, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-06-09

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmęczyłem się +(e)m się zmęczył	zmęczyłam się +(e)m się zmęczyła	zmęczyłom się +(e)m się zmęczyło	zmęczyliśmy się +(e)śmy się zmęczyli	zmęczyłyśmy się +(e)śmy się zmęczyły
2 os.	zmęczyłeś się +(e)ś się zmęczył	zmęczyłaś się +(e)ś się zmęczyła	zmęczyłoś się +(e)ś się zmęczyło	zmęczyliście się +(e)ście się zmęczyli	zmęczyłyście się +(e)ście się zmęczyły
3 os.	zmęczył się	zmęczyła się	zmęczyło się	zmęczyli się	zmęczyły się

bezosobnik: zmęczono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zmęczmy się
2 os.	zmęcz się	zmęczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmęczyłbym się bym się zmęczył	zmęczyłabym się bym się zmęczyła	zmęczyłobym się bym się zmęczyło	zmęczylibyśmy się byśmy się zmęczyli	zmęczyłybyśmy się byśmy się zmęczyły
2 os.	zmęczyłbyś się byś się zmęczył	zmęczyłabyś się byś się zmęczyła	zmęczyłobyś się byś się zmęczyło	zmęczylibyście się byście się zmęczyli	zmęczyłybyście się byście się zmęczyły
3 os.	zmęczyłby się by się zmęczył	zmęczyłaby się by się zmęczyła	zmęczyłoby się by się zmęczyło	zmęczyliby się by się zmęczyli	zmęczyłyby się by się zmęczyły

bezosobnik: zmęczono by się

bezokolicznik: zmęczyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zmęczywszy się

gerundium: zmęczenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: męczyć się

+

zmęczyć się

+

(CZYM)

Zob. męczyć