awanse

  • książk.  starania mające na celu pozyskanie względów osoby, która nam się podoba lub na której przychylności nam zależy
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

    • czynić, robić komuś awanse
  • Najpierw dworował sobie z awansów zupełnie jawnie czynionych nadobnemu młodzieńcowi przez starą rajfurkę Stulichę.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński, Metamorfozy, 2004

    Lubił też „brać na fundusz” damy, szczególnie te mało
    atrakcyjne, czyniąc im niebywałe awanse i obsypując
    komplementami, na jakie nikt poza nim by się nie zdobył.

    źródło: NKJP: Jeremi Przybora, Przymknięto oko opatrzności, 1995

    No i te rozmowy w sypialni państwa Nixon, gdzie w „mydlanooperowym” stylu prezydent odtrąca awanse żony.

    źródło: NKJP: Paweł Mossakowski: Kino polityczne po amerykańsku, Gazeta Wyborcza, 1996-04-05

    A Hanka, której początkowo trochę imponowała adoracja dziwacznego nieco wyrostka, coraz obojętniej traktowała moje awanse.

    źródło: NKJP: Tomasz Domaniewski: Niedaleko od prawdy, 1975

    Majster traktował ich uprzejmie, ale z rezerwą, jakkolwiek starszy hamburczyk czynił mu różne awanse, szczególnie wychwalając jego znajomość niemieckiego.

    źródło: NKJP: Zbigniew Raszewski: Raptularz (1965-67), 1996

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: p3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. awanse
    D. awansów
    C. awansom
    B. awanse
    N. awansami
    Ms. awansach
    W. awanse
  • bez ograniczeń + awanse +
    (wobec KOGO)
  • Zob. awans

CHRONOLOGIZACJA:
SJPWar: pod: awans
SJPDor: pod: awans
SJPSz: pod: awans
ISJP: pod: awans
PSWP: pod: awans
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 08.11.2011