zmartwić się

  • poczuć niepokój i smutek
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

    • zmartwić się brakiem wiadomości, chorobą, dziwnym zachowaniem, niepowodzeniem, odwołaniem czegoś, pracą, szkołą, utratą czegoś, wiadomością, wypadkiem, czyimś zdrowiem, złymi wieściami, zniknięciem
  • Urszula nie zmartwiła się odwołaniem spektaklu.

    źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006

    Maurycy zmartwił się, że straci jedynego sojusznika.

    źródło: NKJP: Hanna Kowalewska: Tego lata, w Zawrociu, 1998

    Bardzo się zmartwiłam, kiedy odszedł na emeryturę.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Księżyc nad Zakopanem, 2006

    Pamiętam, że w dniu chrztu było zimno i lało, więc się zmartwiłem, czy się synek nie przeziębił.

    źródło: NKJP: Marek Harny: Zdrajca, 2007

    - O, to przykre - zmartwił się major.

    źródło: NKJP: Leon Pawlik: Ankara, 1998

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zmartwię się
    zmartwimy się
    2 os. zmartwisz się
    zmartwicie się
    3 os. zmartwi się
    zmartwią się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zmartwiłem się
    +(e)m się zmartwił
    zmartwiłam się
    +(e)m się zmartwiła
    zmartwiłom się
    +(e)m się zmartwiło
    zmartwiliśmy się
    +(e)śmy się zmartwili
    zmartwiłyśmy się
    +(e)śmy się zmartwiły
    2 os. zmartwiłeś się
    +(e)ś się zmartwił
    zmartwiłaś się
    +(e)ś się zmartwiła
    zmartwiłoś się
    +(e)ś się zmartwiło
    zmartwiliście się
    +(e)ście się zmartwili
    zmartwiłyście się
    +(e)ście się zmartwiły
    3 os. zmartwił się
    zmartwiła się
    zmartwiło się
    zmartwili się
    zmartwiły się

    bezosobnik: zmartwiono się

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zmartwmy się
    2 os. zmartw się
    zmartwcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zmartwiłbym się
    bym się zmartwił
    zmartwiłabym się
    bym się zmartwiła
    zmartwiłobym się
    bym się zmartwiło
    zmartwilibyśmy się
    byśmy się zmartwili
    zmartwiłybyśmy się
    byśmy się zmartwiły
    2 os. zmartwiłbyś się
    byś się zmartwił
    zmartwiłabyś się
    byś się zmartwiła
    zmartwiłobyś się
    byś się zmartwiło
    zmartwilibyście się
    byście się zmartwili
    zmartwiłybyście się
    byście się zmartwiły
    3 os. zmartwiłby się
    by się zmartwił
    zmartwiłaby się
    by się zmartwiła
    zmartwiłoby się
    by się zmartwiło
    zmartwiliby się
    by się zmartwili
    zmartwiłyby się
    by się zmartwiły

    bezosobnik: zmartwiono by się

    bezokolicznik: zmartwić się

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: zmartwiwszy się

    gerundium: zmartwienie się

    odpowiednik aspektowy: martwić się

  • Rzosobowy + zmartwić się +
    CZYM
    Rzosobowy + zmartwić się +
    że ZDANIE|ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
    Rzosobowy + zmartwić się +
    MOWA WPROST
  • Zob. martwić

CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XV w., SStp
Data ostatniej modyfikacji: 26.08.2018