zawiadomić - Wielki słownik języka polskiego PAN

przekazać komuś informację o czymś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

synonimy:

donieść
poinformować
powiadomić

sąd, zarząd zawiadomił; dyrekcja zawiadomiła; sąsiedzi zawiadomili
zawiadomić dłużnika, mieszkańców, ministra, pogotowie, policję, pracowników, prokuratora, prokuraturę, przełożonego, rodziców, rodzinę, urząd, władze
zawiadomić depeszą
zawiadomić o chorobie, o pogrzebie, o posiedzeniu, o pożarze, o przestępstwie, o przyjeździe, o ślubie, o czyjejś śmierci, o terminie czegoś, o wypadku, o zdarzeniu, o zebraniu
zawiadomić przez telefon
zawiadomić listownie, pisemnie, telefonicznie, ustnie; oficjalnie; natychmiast, niezwłocznie, szybko
należy, trzeba zawiadomić; musi, powinien zawiadomić
obowiązek zawiadomienia

	Policja z Krościenka zawiadomiła GOPR o zaginięciu dwudziestoletniego studenta. źródło: KWSJP: fig.: Z kroniki GOPR - Góra samobójców, Tygodnik Podhalański, 1999, nr 44
	Zawiadomił rodziców o swym przyjeździe na Zjazd Legionistów i zamiarze odwiedzenia ich, toteż go oczekiwali. źródło: KWSJP: Jerzy Jesionowski: Nad urwiskiem, 1987
	Polecił asystentowi pokładowemu zawiadomić kapitana o zbliżaniu się motorówki. źródło: KWSJP: Karol Olgierd Borchardt: Szaman morski, 1985
	Więźniowie zostali obudzeni i zawiadomieni, że wywożą ich do Cytadeli. źródło: KWSJP: Joanna Olczak-Ronikierowa: W ogrodzie pamięci, 2002
	Daj mi swój adres, zawiadomię cię, kiedy masz się zgłosić do fabryki. źródło: KWSJP: Albin Bobruk: Zagony Rososzy, 1984
	- Już jestem - zawiadomił z uśmiechem Alojzy, odkładając listy na stolik. źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: Chaszcze, 2009

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zawiadomiłem +(e)m zawiadomił	zawiadomiłam +(e)m zawiadomiła	zawiadomiłom +(e)m zawiadomiło	zawiadomiliśmy +(e)śmy zawiadomili	zawiadomiłyśmy +(e)śmy zawiadomiły
2 os.	zawiadomiłeś +(e)ś zawiadomił	zawiadomiłaś +(e)ś zawiadomiła	zawiadomiłoś +(e)ś zawiadomiło	zawiadomiliście +(e)ście zawiadomili	zawiadomiłyście +(e)ście zawiadomiły
3 os.	zawiadomił	zawiadomiła	zawiadomiło	zawiadomili	zawiadomiły

bezosobnik: zawiadomiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zawiadommy
2 os.	zawiadom	zawiadomcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zawiadomiłbym bym zawiadomił	zawiadomiłabym bym zawiadomiła	zawiadomiłobym bym zawiadomiło	zawiadomilibyśmy byśmy zawiadomili	zawiadomiłybyśmy byśmy zawiadomiły
2 os.	zawiadomiłbyś byś zawiadomił	zawiadomiłabyś byś zawiadomiła	zawiadomiłobyś byś zawiadomiło	zawiadomilibyście byście zawiadomili	zawiadomiłybyście byście zawiadomiły
3 os.	zawiadomiłby by zawiadomił	zawiadomiłaby by zawiadomiła	zawiadomiłoby by zawiadomiło	zawiadomiliby by zawiadomili	zawiadomiłyby by zawiadomiły

bezosobnik: zawiadomiono by

bezokolicznik: zawiadomić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zawiadomiwszy

gerundium: zawiadomienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zawiadomiony

odpowiednik aspektowy: zawiadamiać

Zob. wiadomy