celowość - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

cecha czegoś, co podejmowane jest świadomie dla osiągnięcia określonego celu - rezultatu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

celowość budowy, ustawy, wydatków, zmiany; funkcjonowania czegoś, istnienia czegoś, podjęcia (działań), powołania czegoś, przekwalifikowania (zawodowego), przeprowadzenia czegoś, przyjęcia czegoś, stosowania czegoś, tworzenia czegoś, utworzenia czegoś, wprowadzenia czegoś, wydatkowania czegoś, wydawania pieniędzy, środków...
ocena, poczucie; kryterium celowości
pytanie o celowość
widzieć; potwierdzić/potwierdzać, rozważyć/rozważać, uzasadniać; podważać, kwestionować celowość
wątpić, zwątpić w celowość
orzekać o celowości

	Zwątpił w celowość wydawania miejskich pieniędzy na remonty. źródło: NKJP: Magdalena Tulli: W czerwieni, 1999
	To gigantyczne - jak na nasze warunki - przedsięwzięcie edytorskie, obliczone na 30 tomów, budzi żywe dyskusje. Nie wszyscy są przekonani co do jego celowości. źródło: NKJP: Lesław Peters: Poligon nauki, Dziennik Polski, 2000-10-31
	[...] należałoby się ponownie zastanowić nad celowością istnienia Senatu. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 11.03.2004
	Nie wierzył w możliwość ani celowość regulacji urodzeń. źródło: NKJP: Włodzimierz Kalicki: Chiny 4, Gazeta Wyborcza, 1998-05-15
	W razie orzeczenia o celowości przekwalifikowania zawodowego organ rentowy wydaje decyzję o przyznaniu renty szkoleniowej na okres 6 miesięcy [...] źródło: NKJP: Dz.U. z 1998r. Nr 162, poz. 1118

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Zob. celowy