zeznać
-
urzęd. oficjalnie przedstawić w sądzie lub wobec innych władz, co się wie w jakiejś sprawie
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
sąd
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
policja i inne służby mundurowe -
- oskarżony, podejrzany, policjant, poszkodowany, przestępca, sprawca, świadek zeznał coś
- zeznać nieprawdę, (całą) prawdę
- zeznać pod przysięgą
- zeznać przeciw/przeciwko kolegom, przeciw mafii, przeciw pracodawcy
- zeznać przed prokuratorem, przed sądem
-
Gospodyni Jarzęckich, Sojecka Karolina, zeznała szczerą prawdę. Siostra jej mieszka z mężem na Grochowskiej.
źródło: NKJP: Zygmunt Zeydler-Zborowski: Czarny mercedes, 2005
Oskarżeni zeznali, że przebywają w Polsce od 1994 roku.
źródło: NKJP: Grzegorz Jaszuński: Hongkong dla Chin?, 1997
Właściciel skradzionego tira zgodził się wówczas zeznać, komu musiał zapłacić okup, żeby auto odzyskać.
źródło: NKJP: Igor T. Miecik: Wyszków tonie, Polityka, 2000-07-29
- Nie piję i pieniędzy też nie wezmę, powiedziałem mu i odszedłem - zeznał przed sądem p. Mirosław.
źródło: NKJP: Wiktor Kalita: Głos za flachę, Gazeta Wrocławska, 2002-12-06
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zeznam
zeznamy
2 os. zeznasz
zeznacie
3 os. zezna
zeznają
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zeznałem
+(e)m zeznał
zeznałam
+(e)m zeznała
zeznałom
+(e)m zeznało
zeznaliśmy
+(e)śmy zeznali
zeznałyśmy
+(e)śmy zeznały
2 os. zeznałeś
+(e)ś zeznał
zeznałaś
+(e)ś zeznała
zeznałoś
+(e)ś zeznało
zeznaliście
+(e)ście zeznali
zeznałyście
+(e)ście zeznały
3 os. zeznał
zeznała
zeznało
zeznali
zeznały
bezosobnik: zeznano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zeznajmy
2 os. zeznaj
zeznajcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zeznałbym
bym zeznał
zeznałabym
bym zeznała
zeznałobym
bym zeznało
zeznalibyśmy
byśmy zeznali
zeznałybyśmy
byśmy zeznały
2 os. zeznałbyś
byś zeznał
zeznałabyś
byś zeznała
zeznałobyś
byś zeznało
zeznalibyście
byście zeznali
zeznałybyście
byście zeznały
3 os. zeznałby
by zeznał
zeznałaby
by zeznała
zeznałoby
by zeznało
zeznaliby
by zeznali
zeznałyby
by zeznały
bezosobnik: zeznano by
bezokolicznik: zeznać
imiesłów przysłówkowy uprzedni: zeznawszy
gerundium: zeznanie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zeznanie
zeznania
D. zeznania
zeznań
C. zeznaniu
zeznaniom
B. zeznanie
zeznania
N. zeznaniem
zeznaniami
Ms. zeznaniu
zeznaniach
W. zeznanie
zeznania
imiesłów przymiotnikowy bierny: zeznany
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. zeznany
zeznany
zeznany
zeznane
zeznana
D. zeznanego
zeznanego
zeznanego
zeznanego
zeznanej
C. zeznanemu
zeznanemu
zeznanemu
zeznanemu
zeznanej
B. zeznanego
zeznanego
zeznany
zeznane
zeznaną
N. zeznanym
zeznanym
zeznanym
zeznanym
zeznaną
Ms. zeznanym
zeznanym
zeznanym
zeznanym
zeznanej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. zeznani
zeznani
zeznane
zeznane
D. zeznanych
zeznanych
zeznanych
zeznanych
C. zeznanym
zeznanym
zeznanym
zeznanym
B. zeznanych
zeznanych
zeznanych
zeznane
N. zeznanymi
zeznanymi
zeznanymi
zeznanymi
Ms. zeznanych
zeznanych
zeznanych
zeznanych
odpowiednik aspektowy: zeznawać
-
Rzosobowy + zeznać + CORzosobowy + zeznać + że ZDANIE | ZDANIE PYTAJNOZALEŻNERzosobowy + zeznać + MOWA WPROST -
Zob. znać