zanurzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

umieścić coś w jakimś pojemniku lub w jakiejś substancji w taki sposób, że to staje się częściowo lub całkowicie niewidoczne

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Ziemia

zbiorniki wodne

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

	W końcu zanurzył dłoń w kieszeni, wyjął złotą pięciorublówkę, wrzucił ją do „skarbonki'' i zamknął wieko. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1996
	- Zanurz głowę w wodę, otrzeźwiejesz - poradził Szymon. źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Serpente w raju , 2001
	Chwilę pokręcił się w miejscu, po czym stanął na ugiętych kolanach, zanurzony po szyję w wodzie. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Nocni wędrowcy, 2009
	Część dzieci od początku świetnie radzi sobie w wodzie. Znaleźli się jednak i tacy, którzy bali się zanurzyć w basenie. źródło: NKJP: ZAL KZ JPK STK, Z ZIEMI LESZCZYŃSKIEJ, Gazeta Poznańska, 2006-11-06
	Wodorosty mogą zaplątać się w wiosła lub zanurzone pod wodą części łodzi, co zmieni wynik o ułamek sekundy. źródło: NKJP: Krzysztofa Bik-Jurkow, Powrót z Pekinu, Dziennik Polski, 2008-08-28

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zanurzyłem +(e)m zanurzył	zanurzyłam +(e)m zanurzyła	zanurzyłom +(e)m zanurzyło	zanurzyliśmy +(e)śmy zanurzyli	zanurzyłyśmy +(e)śmy zanurzyły
2 os.	zanurzyłeś +(e)ś zanurzył	zanurzyłaś +(e)ś zanurzyła	zanurzyłoś +(e)ś zanurzyło	zanurzyliście +(e)ście zanurzyli	zanurzyłyście +(e)ście zanurzyły
3 os.	zanurzył	zanurzyła	zanurzyło	zanurzyli	zanurzyły

bezosobnik: zanurzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zanurzmy
2 os.	zanurz	zanurzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zanurzyłbym bym zanurzył	zanurzyłabym bym zanurzyła	zanurzyłobym bym zanurzyło	zanurzylibyśmy byśmy zanurzyli	zanurzyłybyśmy byśmy zanurzyły
2 os.	zanurzyłbyś byś zanurzył	zanurzyłabyś byś zanurzyła	zanurzyłobyś byś zanurzyło	zanurzylibyście byście zanurzyli	zanurzyłybyście byście zanurzyły
3 os.	zanurzyłby by zanurzył	zanurzyłaby by zanurzyła	zanurzyłoby by zanurzyło	zanurzyliby by zanurzyli	zanurzyłyby by zanurzyły

bezosobnik: zanurzono by

bezokolicznik: zanurzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zanurzywszy

gerundium: zanurzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zanurzony

odpowiednik aspektowy: zanurzać

Zob. nurzać