zazdrościć - Wielki słownik języka polskiego PAN

odczuwać żal, że nie ma się czegoś, co posiada ktoś inny

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

zazdrościć dziecka, męża, żony; mądrości, młodości, talentu, urody; kariery, władzy; bogactwa, pieniędzy; przeżyć, przygód
zazdrościć koledze, koleżance
zazdrościć w duchu
trochę; skrycie zazdrościć

	- Zaszlochała. - Zazdroszczę ci tego twojego nowego życia. - Co ty, Iwonka, ja jeszcze niczego nie mam. A poza tym jestem staruchem, mam czterdzieści dziewięć lat. źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: Chaszcze, 2009
	Ona była bardzo piękną kobietą. Bardzo piękną. Ludzie mu zazdrościli. Aż do czasu, kiedy nagle zmarła. źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Siostra, 1996
	Lakier prawie cały się złuszczył i Janek czuł pod palcami niemal surowe, jasne drewno. Ale skrzypce grały pięknie, starodawnie. I przyjaciele zazdrościli mu i dziadka muzykanta, i skrzypiec po dziadkowym bracie. źródło: NKJP: Wit Szostak: Oberki do końca świata, 2007
	Anka Wiatrowska, w obcisłej krótkiej sukience ukazującej jej boskie długie nogi na szpilkach (jak jej zazdroszczę, że może nosić szpilki!), stała w drzwiach i uśmiechała się trochę złośliwie. źródło: NKJP: Ewa Siarkiewicz: Kuźnia głupców, 2009

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zazdrościłem +(e)m zazdrościł	zazdrościłam +(e)m zazdrościła	zazdrościłom +(e)m zazdrościło	zazdrościliśmy +(e)śmy zazdrościli	zazdrościłyśmy +(e)śmy zazdrościły
2 os.	zazdrościłeś +(e)ś zazdrościł	zazdrościłaś +(e)ś zazdrościła	zazdrościłoś +(e)ś zazdrościło	zazdrościliście +(e)ście zazdrościli	zazdrościłyście +(e)ście zazdrościły
3 os.	zazdrościł	zazdrościła	zazdrościło	zazdrościli	zazdrościły

bezosobnik: zazdroszczono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę zazdrościł będę zazdrościć	będę zazdrościła będę zazdrościć	będę zazdrościło będę zazdrościć	będziemy zazdrościli będziemy zazdrościć	będziemy zazdrościły będziemy zazdrościć
2 os.	będziesz zazdrościł będziesz zazdrościć	będziesz zazdrościła będziesz zazdrościć	będziesz zazdrościło będziesz zazdrościć	będziecie zazdrościli będziecie zazdrościć	będziecie zazdrościły będziecie zazdrościć
3 os.	będzie zazdrościł będzie zazdrościć	będzie zazdrościła będzie zazdrościć	będzie zazdrościło będzie zazdrościć	będą zazdrościli będą zazdrościć	będą zazdrościły będą zazdrościć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zazdrośćmy
2 os.	zazdrość	zazdrośćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zazdrościłbym bym zazdrościł	zazdrościłabym bym zazdrościła	zazdrościłobym bym zazdrościło	zazdrościlibyśmy byśmy zazdrościli	zazdrościłybyśmy byśmy zazdrościły
2 os.	zazdrościłbyś byś zazdrościł	zazdrościłabyś byś zazdrościła	zazdrościłobyś byś zazdrościło	zazdrościlibyście byście zazdrościli	zazdrościłybyście byście zazdrościły
3 os.	zazdrościłby by zazdrościł	zazdrościłaby by zazdrościła	zazdrościłoby by zazdrościło	zazdrościliby by zazdrościli	zazdrościłyby by zazdrościły

bezosobnik: zazdroszczono by

bezokolicznik: zazdrościć

imiesłów przysłówkowy współczesny: zazdroszcząc

gerundium: zazdroszczenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: zazdroszczący

odpowiednik aspektowy: pozazdrościć

Rz_osobowy	+	zazdrościć	+	KOMU + KOGO/CZEGO
Rz_osobowy	+	zazdrościć	+	KOMU + że ZDANIE

Zob. zazdrość