zaułek

  • wąska, często ślepa uliczka
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Najbliższe środowisko życia człowieka

    dom/inne miejsca zamieszkania i ich otoczenie

    • ciasny, kręty, wąski; ciemny; miejski; pobliski zaułek
    • chodzić, kluczyć, przemykać, wędrować zaułkami
    • zniknąć/znikać w zaułku
  • Wychodząc z zaułka, natknęli się na kilkudziesięcioosobową grupę ludzi rozłożonych na chodniku.

    źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1977

    Od paru godzin wałęsałem się po krętych zaułkach i rozległych placach, oglądałem wystawy sklepów, podpatrywałem barmanki ustawiające w zamkniętych jeszcze kawiarniach piramidy filiżanek.

    źródło: NKJP: Paweł Smoleński: Egzamin z łotewskości, Gazeta Wyborcza, 1998-06-05

    Teraz zagłębiałem się w kręte i pełne błota zaułki, trafiając do domów, które na zewnątrz sprawiały wrażenie, że są opuszczone i że nikt w nich nie mieszka.

    źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Cesarz, 2005

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. zaułek
    zaułki
    D. zaułka
    zaułków
    C. zaułkowi
    zaułkom
    B. zaułek
    zaułki
    N. zaułkiem
    zaułkami
    Ms. zaułku
    zaułkach
    W. zaułku
    zaułki
  • Najprawdopodobniej od wyrażenia przyimkowego *za ułem. Sam rzeczownik podstawowy nie znajduje realnego poświadczenia, ale na jego istnienie zdają się wskazywać realne wyrazy pochodne, jak np. kontynuant psł. *ulica (pierwotnie zdrobnienie z przyrostkiem *-ica); zob. ulica

CHRONOLOGIZACJA:
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 30.01.2013