-
wąska, często ślepa uliczka
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
dom/inne miejsca zamieszkania i ich otoczenie
-
- ciasny, kręty, wąski; ciemny; miejski; pobliski zaułek
- chodzić, kluczyć, przemykać, wędrować zaułkami
- zniknąć/znikać w zaułku
-
|
Wychodząc z zaułka, natknęli się na kilkudziesięcioosobową grupę ludzi rozłożonych na chodniku.
źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1977
|
|
Od paru godzin wałęsałem się po krętych zaułkach i rozległych placach, oglądałem wystawy sklepów, podpatrywałem barmanki ustawiające w zamkniętych jeszcze kawiarniach piramidy filiżanek.
źródło: NKJP: Paweł Smoleński: Egzamin z łotewskości, Gazeta Wyborcza, 1998-06-05
|
|
Teraz zagłębiałem się w kręte i pełne błota zaułki, trafiając do domów, które na zewnątrz sprawiały wrażenie, że są opuszczone i że nikt w nich nie mieszka.
źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Cesarz, 2005
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
zaułek
|
zaułki
|
|
D. |
zaułka
|
zaułków
|
|
C. |
zaułkowi
|
zaułkom
|
|
B. |
zaułek
|
zaułki
|
|
N. |
zaułkiem
|
zaułkami
|
|
Ms. |
zaułku
|
zaułkach
|
|
W. |
zaułku
|
zaułki
|
|
-
Najprawdopodobniej od wyrażenia przyimkowego *za ułem. Sam rzeczownik podstawowy nie znajduje realnego poświadczenia, ale na jego istnienie zdają się wskazywać realne wyrazy pochodne, jak np. kontynuant psł. *ulica (pierwotnie zdrobnienie z przyrostkiem *-ica); zob. ulica
CHRONOLOGIZACJA:
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 30.01.2013