zagadnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

zacząć rozmowę, zwykle pytając o coś

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

zagadnąć trenera
zagadnąć nieśmiało, uprzejmie
chcieć, odważyć się, próbować zagadnąć

- Uczyłaś się kiedyś hiszpańskiego? - zagadnął żonę. - Kiedyś... - przyznała ze zdziwieniem. - Ale już nic nie pamiętam.

źródło: NKJP: Anna Onichimowska: Trzecie oko, 2009

- Bardzo przepraszam - zagadnął - czy są tu jakieś kolejki elektryczne? - Jakie? - Młody człowiek nie dosłyszał czy też nie zrozumiał jego niemczyzny. - Modele. Lokomotywy, wagony, semafory, stacje. Subiekt był zdziwiony. - Chodzi panu o grę komputerową? Kolejową? Nie mamy takiej.

źródło: NKJP: Paweł Huelle: Opowieści chłodnego morza, 2008

- A ty jesteś Romek - zagadnęła mnie na powitanie. - Ciociu Sabino, jesteś naprawdę piękna - powiedziałem szczerze. Zaczęła się śmiać. Pochyliła się i ucałowała mnie.

źródło: NKJP: Tomek Tryzna: Idź kochaj i niech ci nie pomoże żadna na ziemi rzecz, 2010

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zagadnę	zagadniemy
2 os.	zagadniesz	zagadniecie
3 os.	zagadnie	zagadną

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zagadnąłem +(e)m zagadnął	zagadnęłam +(e)m zagadnęła	zagadnęłom +(e)m zagadnęło	zagadnęliśmy +(e)śmy zagadnęli	zagadnęłyśmy +(e)śmy zagadnęły
2 os.	zagadnąłeś +(e)ś zagadnął	zagadnęłaś +(e)ś zagadnęła	zagadnęłoś +(e)ś zagadnęło	zagadnęliście +(e)ście zagadnęli	zagadnęłyście +(e)ście zagadnęły
3 os.	zagadnął	zagadnęła	zagadnęło	zagadnęli	zagadnęły

bezosobnik: zagadnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zagadnijmy
2 os.	zagadnij	zagadnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zagadnąłbym bym zagadnął	zagadnęłabym bym zagadnęła	zagadnęłobym bym zagadnęło	zagadnęlibyśmy byśmy zagadnęli	zagadnęłybyśmy byśmy zagadnęły
2 os.	zagadnąłbyś byś zagadnął	zagadnęłabyś byś zagadnęła	zagadnęłobyś byś zagadnęło	zagadnęlibyście byście zagadnęli	zagadnęłybyście byście zagadnęły
3 os.	zagadnąłby by zagadnął	zagadnęłaby by zagadnęła	zagadnęłoby by zagadnęło	zagadnęliby by zagadnęli	zagadnęłyby by zagadnęły

bezosobnik: zagadnięto by

bezokolicznik: zagadnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zagadnąwszy

gerundium: zagadnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zagadnięcie	zagadnięcia
D.	zagadnięcia	zagadnięć
C.	zagadnięciu	zagadnięciom
B.	zagadnięcie	zagadnięcia
N.	zagadnięciem	zagadnięciami
Ms.	zagadnięciu	zagadnięciach
W.	zagadnięcie	zagadnięcia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zagadnięty

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zagadnięty	zagadnięty	zagadnięty	zagadnięte	zagadnięta
D.	zagadniętego	zagadniętego	zagadniętego	zagadniętego	zagadniętej
C.	zagadniętemu	zagadniętemu	zagadniętemu	zagadniętemu	zagadniętej
B.	zagadniętego	zagadniętego	zagadnięty	zagadnięte	zagadniętą
N.	zagadniętym	zagadniętym	zagadniętym	zagadniętym	zagadniętą
Ms.	zagadniętym	zagadniętym	zagadniętym	zagadniętym	zagadniętej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zagadnięci	zagadnięci	zagadnięte	zagadnięte
D.	zagadniętych	zagadniętych	zagadniętych	zagadniętych
C.	zagadniętym	zagadniętym	zagadniętym	zagadniętym
B.	zagadniętych	zagadniętych	zagadniętych	zagadnięte
N.	zagadniętymi	zagadniętymi	zagadniętymi	zagadniętymi
Ms.	zagadniętych	zagadniętych	zagadniętych	zagadniętych

Składnia

Rz_osobowy	+	zagadnąć	+	KOGO
Rz_osobowy	+	zagadnąć	+	MOWA WPROST

Pochodzenie

Zob. gadać