zachciewać się
-
nabierać ochoty na coś
-
Używane zwykle z odcieniem kpiny.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- zachciewa się komuś awantur, godności, kawałów, wojaczki
-
Milczeć! Stary chłop, a zachciewa mu się figlów jak smarkaczowi!
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Teatr 4, 1997
Czego to ci się zachciewa?! Za robotę byś się jakąś wzięła!
źródło: NKJP: Piotr Rowicki: Przed górami, przed lasami, 2005
Wyście mu w głowie przewrócili, rządów mu się zachciewa...
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
Dyrektorami im się zachciewa być! Samochodów nabrały i rozbijają się po drogach! A posprzątałabyś, kocmołuchu, w domu! W głowach im się poprzewracało!
źródło: NKJP: Krystyna Janda, Bożena Janicka: Gwiazdy mają czerwone pazury, 1998
-
część mowy: czasownik
aspekt: niedokonany
Tryb oznajmujący
Czas teraźniejszy
zachciewa się
Czas przeszły
zachciewało się
Tryb rozkazujący
niech się zachciewa
Tryb warunkowy
Czas teraźniejszy
zachciewałoby się
Czas przeszły
byłoby się zachciewało
bezokolicznik: zachciewać się
odpowiednik aspektowy: zachcieć się
-
Ø + zachciewać się + KOMU + CZEGOØ + zachciewać się + KOMU + BEZOKOLICZNIK -
Zob. chcieć
Na podstawie indeksu haseł.