zbiegły
-
taki, który uciekł z jakiegoś miejsca
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
więzienie i kara -
- zbiegły niewolnik, przestępca, więzień
- zbiegły z obozu, z więzienia
-
Ukrywał Żydów i więźniów zbiegłych z niemieckich obozów zagłady.
źródło: NKJP: Janusz Miliszkiewicz: Przygoda bycia Polakiem, 2007
Po wyłamaniu drzwi zarządzono pościg za zbiegłym zamachowcem, ale wtedy było już za późno.
źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963
[...] jest on byłym rebeliantem z południa Czadu, zbiegłym pod ochronę RCA [...].
źródło: NKJP: Robert Wieczorek OFMCap: Pęknięte serce Afryki, Głos Ojca Pio, 2006
Dwa lata później nagle zniknął i został uznany za zbiegłego.
źródło: NKJP: Dariusz Doroziński: Hakerzy. Technoanarchiści cyberprzestrzeni, 2001
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. zbiegły
zbiegły
zbiegły
zbiegłe
zbiegła
D. zbiegłego
zbiegłego
zbiegłego
zbiegłego
zbiegłej
C. zbiegłemu
zbiegłemu
zbiegłemu
zbiegłemu
zbiegłej
B. zbiegłego
zbiegłego
zbiegły
zbiegłe
zbiegłą
N. zbiegłym
zbiegłym
zbiegłym
zbiegłym
zbiegłą
Ms. zbiegłym
zbiegłym
zbiegłym
zbiegłym
zbiegłej
W. zbiegły
zbiegły
zbiegły
zbiegłe
zbiegła
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. zbiegli
zbiegli
zbiegłe
zbiegłe
D. zbiegłych
zbiegłych
zbiegłych
zbiegłych
C. zbiegłym
zbiegłym
zbiegłym
zbiegłym
B. zbiegłych
zbiegłych
zbiegłych
zbiegłe
N. zbiegłymi
zbiegłymi
zbiegłymi
zbiegłymi
Ms. zbiegłych
zbiegłych
zbiegłych
zbiegłych
W. zbiegli
zbiegli
zbiegłe
zbiegłe
-
+ zbiegły + (SKĄD)szyk: neutralny -
Urzeczownikowiony pierwotny imiesłów z przyrostkiem -ł(y) od przedrostkowego czasownika zbiec (por.).
Zob. biec