znikomy
-
książk. mający rozmiary, wartość lub znaczenie oceniane jako wyjątkowo małe
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
jakość i intensywność
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
wielkość,
KATEGORIE FIZYCZNE
Ilość, liczby i liczenie
ogólne określenia ilości -
- znikomy skutek; stopień; procent; wpływ; uśmiech; znikoma szkodliwość; część, garstka, grupka; ilość czegoś; znikome szanse
-
Pozostanie tajemnicą ekonomii, w jaki sposób potrafiły przez kilka lat utrzymywać szkołę z własnych pieniędzy, pobierając znikome czesne, które, nawiasem mówiąc, często umarzały.
źródło: NKJP: Jacek Dehnel: Rynek w Smyrnie, 2007
Jeśli Drzymalski osobiście podpali lont, będzie miał znikome szanse opuścić okolicę. Ma problemy z szybkim przemieszczaniem się.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004
Jeśli nie liczyć najuboższych rodzin, w których wszyscy musieli ciężko harować, żeby zarobić na życie, w Kairze pracowała jedynie znikoma garstka kobiet. Reszta zajmowała się prowadzeniem domu i opieką nad dziećmi.
źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
Tym razem nie udało mu się nic uszkodzić. A jeżeli nawet by to zrobił, sąd grodzki odstąpiłby od wymierzenia kary ze względu na znikomą szkodliwość społeczną.
źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Przystanek Śmierć, 2007
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. znikomy
znikomy
znikomy
znikome
znikoma
D. znikomego
znikomego
znikomego
znikomego
znikomej
C. znikomemu
znikomemu
znikomemu
znikomemu
znikomej
B. znikomego
znikomego
znikomy
znikome
znikomą
N. znikomym
znikomym
znikomym
znikomym
znikomą
Ms. znikomym
znikomym
znikomym
znikomym
znikomej
W. znikomy
znikomy
znikomy
znikome
znikoma
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. znikomi
znikomi
znikome
znikome
D. znikomych
znikomych
znikomych
znikomych
C. znikomym
znikomym
znikomym
znikomym
B. znikomych
znikomych
znikomych
znikome
N. znikomymi
znikomymi
znikomymi
znikomymi
Ms. znikomych
znikomych
znikomych
znikomych
W. znikomi
znikomi
znikome
znikome
-
Postać z nagłosowym (przedrostkowym) z- (od: znikać) poświadczona dopiero w XVIII w.. Z XVI w. pochodzi wcześniejsza dokumentacja pierwotnego imiesłowu biernego cz. ter. nikomy 'przechodzący, przemijający', wtórnie uprzymiotnikowionego; por. niknąć.
Od XVI w. nikomy.