zdziwienie - Wielki słownik języka polskiego PAN

stan psychiczny osoby, która widzi, że ktoś lub coś jest inne, niż się spodziewała albo że wydarzyło się coś, czego się nie spodziewała

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

zdumienie

bezbrzeżne, bezgraniczne; niezmierne; bolesne, niemiłe, nieprzyjemne, przykre; duże, głębokie, największe, niemałe, ogromne, prawdziwe, spore, wielkie, wyraźne; niekłamane, nieskrywane; narastające, rosnące; dziecinne; głośne; lekkie, łagodne, najmniejsze; radosne, uprzejme; szczere; niejakie, pewne; obojętne; specjalne; udane; nasze; ogólne, powszechne zdziwienie
akcent, cień, gest, nuta, odcień, odrobina; głos, grymas, okrzyk, szmer, słowa, wyraz; brak; poczucie, uczucie; rodzaj; moment zdziwienia
pełen zdziwienia
zdziwienie ogarnia kogoś; zabrzmiało
doznać; nie ukrywać, nie kryć zdziwienia; nie posiadać się ze zdziwienia
coś budzi zdziwienie; okazać/okazywać, wyrazić/wyrażać; opanować; pamiętać, poczuć; podzielać; udać/udawać; ukryć/ukrywać; widzieć; wywołać/wywoływać; wzbudzać; zauważyć zdziwienie
reagować, zareagować zdziwieniem
krzyknąć; ochłonąć; otwierać oczy/usta; zamrugać; nie posiadać się, nie móc wyjść ze zdziwienia
czytać, mówić, odpowiadać, powiedzieć, powtórzyć/powtarzać, pytać, spytać, stwierdzić, zapytać, zawołać; obserwować, patrzeć, popatrzeć, spojrzeć/spoglądać; odkrywać, spostrzec, zauważyć coś; pomyśleć; przyjąć coś ze zdziwieniem

	- Nie rozumiem - popatrzyłem na ojca, udając najszczersze zdziwienie. - O co chodzi? źródło: NKJP: Aleksander Minkowski: Szaleństwo Majki Skowron, 1972
	Zauważył ze zdziwieniem, że dawno nie spał tak dobrze. źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz, Czwarte niebo, 2003
	- Czy to tutaj pani mieszka? - nie potrafił ukryć zdziwienia na widok ładnego domu, nie bardzo przystającego do wyglądu pasażerki [...]. źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska, Wróć... , 2001
	[...] przypomina sobie uczucie zdziwienia, którego doświadczył, dowiedziawszy się, że człowiek prowadzący osiedlowy sklep większość życia przepracował jako milicjant. źródło: NKJP: Mariusz Grzebalski: Człowiek, który biegnie przez las, 2006

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

Inne uwagi

Zwykle lp

Zob. dziwić