zadziwiać - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. wywoływać zdumienie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

	Najbardziej zadziwia Jana kobieta o zielonych oczach, z wielką burzą rudych loków. Zadziwienie bliskie jest zachwytowi. źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Miasto szklanych słoni, 2010
	Zawsze, ilekroć tu jestem, zadziwia mnie rozmach, z jakim Radziwiłłowie zbudowali ten pałac [...]. źródło: NKJP: Józef Hen: Dziennik na nowy wiek, 2009
	Reklama bombarduje nas oryginalnymi metaforami i sloganami, a politycy zadziwiają wyrażeniami i zwrotami parlamentarnymi i nieparlamentarnymi. źródło: NKJP: Mariola Michalska: W trosce o kulturę słowa, Wychowawca, 2006-02
	Zadziwia mnie, że prawie wszyscy, którzy proponują kontynuowanie debaty na temat zmiany ustawy konstytucyjnej, cytują opinię jednej pani profesor, jak gdyby nie było dwóch pozostałych opinii. źródło: NKJP: Sprawozdanie z 78. posiedzenia Senatu RP w dniu 10 lipca 1996 r.
	To, co dzieje się w niektórych szkołach, rzeczywiście może zadziwiać i niepokoić. Coraz więcej kradzieży, wymuszeń, bójek [...]. źródło: NKJP: A. Kwiatkowski: Mława: Agresja nie może dominować, Tygodnik Ciechanowski, 2004-04-23

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zadziwiałem +(e)m zadziwiał	zadziwiałam +(e)m zadziwiała	zadziwiałom +(e)m zadziwiało	zadziwialiśmy +(e)śmy zadziwiali	zadziwiałyśmy +(e)śmy zadziwiały
2 os.	zadziwiałeś +(e)ś zadziwiał	zadziwiałaś +(e)ś zadziwiała	zadziwiałoś +(e)ś zadziwiało	zadziwialiście +(e)ście zadziwiali	zadziwiałyście +(e)ście zadziwiały
3 os.	zadziwiał	zadziwiała	zadziwiało	zadziwiali	zadziwiały

bezosobnik: zadziwiano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę zadziwiał będę zadziwiać	będę zadziwiała będę zadziwiać	będę zadziwiało będę zadziwiać	będziemy zadziwiali będziemy zadziwiać	będziemy zadziwiały będziemy zadziwiać
2 os.	będziesz zadziwiał będziesz zadziwiać	będziesz zadziwiała będziesz zadziwiać	będziesz zadziwiało będziesz zadziwiać	będziecie zadziwiali będziecie zadziwiać	będziecie zadziwiały będziecie zadziwiać
3 os.	będzie zadziwiał będzie zadziwiać	będzie zadziwiała będzie zadziwiać	będzie zadziwiało będzie zadziwiać	będą zadziwiali będą zadziwiać	będą zadziwiały będą zadziwiać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zadziwiajmy
2 os.	zadziwiaj	zadziwiajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zadziwiałbym bym zadziwiał	zadziwiałabym bym zadziwiała	zadziwiałobym bym zadziwiało	zadziwialibyśmy byśmy zadziwiali	zadziwiałybyśmy byśmy zadziwiały
2 os.	zadziwiałbyś byś zadziwiał	zadziwiałabyś byś zadziwiała	zadziwiałobyś byś zadziwiało	zadziwialibyście byście zadziwiali	zadziwiałybyście byście zadziwiały
3 os.	zadziwiałby by zadziwiał	zadziwiałaby by zadziwiała	zadziwiałoby by zadziwiało	zadziwialiby by zadziwiali	zadziwiałyby by zadziwiały

bezosobnik: zadziwiano by

bezokolicznik: zadziwiać

imiesłów przysłówkowy współczesny: zadziwiając

gerundium: zadziwianie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: zadziwiający

imiesłów przymiotnikowy bierny: zadziwiany

odpowiednik aspektowy: zadziwić

Rz_osobowy	+	zadziwiać	+	KOGO + (CZYM)
Ø	+	zadziwiać	+	KOGO/CO + że ZDANIE

Zob. dziwić