zaofiarować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. zgłosić chęć zrobienia czegoś dla kogoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	synonimy:	ofiarować się
	hiperonimy:	zadeklarować

	- Trzeba wreszcie obejrzeć tę izbę - mruknął marszałek. - Zajmę się tym - zaofiarował się kapitan. - Dobrze. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
	Praca nad książką wiązała się z wyjazdami do Włoch, co z kolei wymagało zmian w życiu domu; Elizabeth musiała pomyśleć o kimś, kto zastąpiłby ją w czasie nieobecności. Oczywiście jej matka natychmiast zaofiarowała się z pomocą, twierdząc, że zajmie się wszystkim, a Alek będzie pod opieką kochającej osoby. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Powrót do Lwowa, 2008
	To moi nowi przyjaciele, których nie znałam jeszcze, a którzy znali mnie tylko ze zdjęć i listów, zaofiarowali się zebrać sumę potrzebną na koszty przejazdu. źródło: NKJP: Halina Poświatowska: Opowieść dla przyjaciela, 1990
	W końcu rodzice dzieci zaofiarowali się, że sami zapłacą za operację, choćby im przyszło zastawić dom. źródło: NKJP: Maciej Zaremba: Polski hydraulik i inne opowieści ze Szwecji, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaofiarowałem się +(e)m się zaofiarował	zaofiarowałam się +(e)m się zaofiarowała	zaofiarowałom się +(e)m się zaofiarowało	zaofiarowaliśmy się +(e)śmy się zaofiarowali	zaofiarowałyśmy się +(e)śmy się zaofiarowały
2 os.	zaofiarowałeś się +(e)ś się zaofiarował	zaofiarowałaś się +(e)ś się zaofiarowała	zaofiarowałoś się +(e)ś się zaofiarowało	zaofiarowaliście się +(e)ście się zaofiarowali	zaofiarowałyście się +(e)ście się zaofiarowały
3 os.	zaofiarował się	zaofiarowała się	zaofiarowało się	zaofiarowali się	zaofiarowały się

bezosobnik: zaofiarowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zaofiarujmy się
2 os.	zaofiaruj się	zaofiarujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaofiarowałbym się bym się zaofiarował	zaofiarowałabym się bym się zaofiarowała	zaofiarowałobym się bym się zaofiarowało	zaofiarowalibyśmy się byśmy się zaofiarowali	zaofiarowałybyśmy się byśmy się zaofiarowały
2 os.	zaofiarowałbyś się byś się zaofiarował	zaofiarowałabyś się byś się zaofiarowała	zaofiarowałobyś się byś się zaofiarowało	zaofiarowalibyście się byście się zaofiarowali	zaofiarowałybyście się byście się zaofiarowały
3 os.	zaofiarowałby się by się zaofiarował	zaofiarowałaby się by się zaofiarowała	zaofiarowałoby się by się zaofiarowało	zaofiarowaliby się by się zaofiarowali	zaofiarowałyby się by się zaofiarowały

bezosobnik: zaofiarowano by się

bezokolicznik: zaofiarować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaofiarowawszy się

gerundium: zaofiarowanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: zaofiarowywać się

Pochodny od ofiara