zrzucić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. zrobić składkę pieniężną

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

synonimy:

złożyć się

rodzina zrzuciła się; koledzy, lokatorzy, mieszkańcy, uczniowie zrzucili się
zrzucić się na bilet, na czesne, na czyjąś emeryturę, na jedzenie, na kwiaty, na czyjąś operację, na opłaty, na czyjąś premię, na wódkę, na zakup czegoś
zrzucić się po stówie, po ileś złotych, po złotówce
zrzucić się z chłopakami, z kolegami; z prywatnych pieniędzy, z własnej kieszeni

	Przed egzaminem zdążyli zrzucić się na kwiaty dla swojej wychowawczyni i zakupić je w pobliskiej kwiaciarni. źródło: NKJP: Dariusz Nawrocki: Inowrocław, Gazeta Pomorska, 2010-03-08
	Cała rodzina zrzuciła się na prawnika. źródło: NKJP: Paweł Smoleński: Izrael już nie frunie, 2006
	Zrzucili się z prywatnych pieniędzy na pokrycie kosztów nagrywania sesji. źródło: NKJP: Wojciech Piepiorka: Radni zdecydują czy chcą transmisji z sesji, Dziennik Bałtycki, 2009-04-10
	Zrzuciliśmy się z chłopakami na paliwo i jedziemy po ciebie. źródło: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zrzuciłem się +(e)m się zrzucił	zrzuciłam się +(e)m się zrzuciła	zrzuciłom się +(e)m się zrzuciło	zrzuciliśmy się +(e)śmy się zrzucili	zrzuciłyśmy się +(e)śmy się zrzuciły
2 os.	zrzuciłeś się +(e)ś się zrzucił	zrzuciłaś się +(e)ś się zrzuciła	zrzuciłoś się +(e)ś się zrzuciło	zrzuciliście się +(e)ście się zrzucili	zrzuciłyście się +(e)ście się zrzuciły
3 os.	zrzucił się	zrzuciła się	zrzuciło się	zrzucili się	zrzuciły się

bezosobnik: zrzucono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zrzućmy się
2 os.	zrzuć się	zrzućcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zrzuciłbym się bym się zrzucił	zrzuciłabym się bym się zrzuciła	zrzuciłobym się bym się zrzuciło	zrzucilibyśmy się byśmy się zrzucili	zrzuciłybyśmy się byśmy się zrzuciły
2 os.	zrzuciłbyś się byś się zrzucił	zrzuciłabyś się byś się zrzuciła	zrzuciłobyś się byś się zrzuciło	zrzucilibyście się byście się zrzucili	zrzuciłybyście się byście się zrzuciły
3 os.	zrzuciłby się by się zrzucił	zrzuciłaby się by się zrzuciła	zrzuciłoby się by się zrzuciło	zrzuciliby się by się zrzucili	zrzuciłyby się by się zrzuciły

bezosobnik: zrzucono by się

bezokolicznik: zrzucić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zrzuciwszy się

gerundium: zrzucenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: zrzucać się

Rz_osobowy

+

zrzucić się

+

na CO + (z KIM)

Zob. rzucić