dziedzic

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. spadkobierca

  • 1.

    osoba, która przejmuje jakieś wartości materialne lub duchowe od poprzednich pokoleń
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Rodzina

    członkowie rodziny


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Finanse

    własność


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Funkcjonowanie państwa

    władza państwowa

  • synonimy:  spadkobierca
    sukcesor
    • prawny; przyszły dziedzic
    • dziedzic fortuny, majątku; nazwiska; tradycji; korony, królestwa, tronu
  • Zachwycony władzą i możliwościami, zachowywał się jak rozkapryszony dziedzic tronu, któremu wszystko wolno.

    źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Dobre miejsce do umierania, 2005

    [...] rozumiem, że państwo, którzy jesteście dziedzicami ruchu komunistycznego, protestujecie przeciwko takiemu stawianiu sprawy, bo wasz ruch był zawsze skierowany przeciwko przynależności Śląska do Polski i wasze dokumenty o tym mówiły...

    źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 01.07.1998

    Jego ojciec był złotnikiem, człowiekiem zamożnym. Odumarł syna dość wcześnie, czyniąc go dziedzicem znacznej fortuny.

    źródło: NKJP: Hazardzista, Dziennik Polski, 2001-03-17

    Współcześni natychmiast odczytali właściwe intencje monumentu: Zygmunt jest, jako potomek Jagiellonów, prawnym dziedzicem polskiego królestwa.

    źródło: NKJP: Spory na piedestale, Dziennik Polski, 2001-06-08

    Kreacja na chłopca z dobrego domu, dziedzica jeśli nie wielkich pieniędzy, to z pewnością klasy, savoir-vivre’u i ogólnego dżentelmeństwa, wymagała stosunkowo niewielkich nakładów finansowych i, jak się okazało, pozwalała na pięcie się w górę po szczeblach znajomości oraz szła w parze z jego zainteresowaniami.

    źródło: NKJP: Jacek Dehnel: Balzakiana, 2008

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. dziedzic
    dziedzice
    rzadziej dziedzicowie
    ndepr
    dziedzice
    depr
    D. dziedzica
    dziedziców
    C. dziedzicowi
    dziedzicom
    B. dziedzica
    dziedziców
    N. dziedzicem
    dziedzicami
    Ms. dziedzicu
    dziedzicach
    W. dziedzicu
    dziedzice
    rzadziej dziedzicowie
    ndepr
    dziedzice
    depr
  • bez ograniczeń + dziedzic +
    CZEGO
  • psł. *dědiťь 'potomek dziadka, spadkobierca po dziadku'