-
ujawniony fakt, który oburza lub zawstydza
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- głośny, straszny, wielki; prawdziwy; finansowy, międzynarodowy, obyczajowy, polityczny, towarzyski skandal
- skandal wybuchł
- bać się skandalu
- wywołać, zrobić skandal
- grozić komuś skandalem
-
- Dzisiaj w nocy jakiś okropny chuligan napisał na bramie naszej świątyni obraźliwe słowo... nie potrafię powtórzyć... na cztery litery. - Niemożliwe! - Możliwe, niestety, możliwe. Była już policja i prokurator. Okropny skandal...
źródło: NKJP: Jacek Rębacz: Zakopane: sezon na samobójców, 2006
- Chyba nie zamierzasz ciągnąć mnie na ten bal? - Owszem, zamierzam. - Boże! Jako kto będę tam występować? - Jako moja kochanka oczywiście. - To wywoła skandal.
źródło: NKJP: Mija Kabat: Kontrakt panny Brandt, 2009
Zbudziłam się, a on już tam leżał. Sztywny jak trup. – Pani dziekan się zatrzęsła. – Nie chcę żadnego skandalu. Przy mojej pozycji, sam pan rozumie. Uczelnia, mąż...
źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Sanatorium, 2005
Kosowo pod rządami ONZ. Wiele rzeczy dzieje się podskórnie, a skandale wypływają dopiero po latach.
źródło: NKJP: Anna Dziewit; Agnieszka Drotkiewicz: Teoria trutnia i inne, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. skandal
skandale
D. skandalu
skandali
skandalów
C. skandalowi
skandalom
B. skandal
skandale
N. skandalem
skandalami
Ms. skandalu
skandalach
W. skandalu
skandale
-
internac.
ang. scandal
fr. scandale
niem. Skandal
< łac. scandalum 'zgorszenie' z gr. skándalon 'pułapka zastawiona na wroga', 'obraza, zgorszenie'.