-
4.
w języku polskim -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
języki świata -
- po polsku, angielsku i niemiecku; po polsku, niemiecku i francusku; po polsku i rosyjsku; po polsku i po angielsku, po polsku i po francusku, po polsku i po niemiecku
- być, brzmieć, czytać, modlić się, mówić, nazywać, pisać, porozmawiać, powiedzieć, przemawiać, recytować, rozmawiać, śpiewać, zwracać się do kogoś; rozumieć, umieć, znaczyć coś; uczyć kogoś, uczyć się; drukować, publikować, wydawać po polsku;
- napisany, zapisany; wydany po polsku
- napis, słowo, tekst, zdanie; film, gazeta, kazanie, książka, list, modlitwa, nabożeństwo, program (satelitarny, telewizyjny), przemówienie, utwór, wiersz, wykład, wywiad, zajęcia, życzenia; egzamin, matura, nauka po polsku
- biegle, czysto, płynnie, poprawnie po polsku
-
Gertruda po polsku nie mówiła – utrzymywała, ucząc angielskiego w bogatych domach arystokratycznych w Polsce i w Rosji.
źródło: Korpus IPI PAN: Maria Rostworowska: Portret za mgłą opowieść o Oldze Boznańskiej, 2003
Jedynym pisarzem polskiego pochodzenia, który się wybił w świecie i wszędzie jest czytany, jest autor Lorda Jima, który nie pisał po polsku.
źródło: NKJP: Antoni Libera: Madame, 2001
Niektóre uczą się w szkołach polskich, inne – z mniejszych miejscowości – uczęszczają do szkół niedzielnych, gdzie uczą się po polsku.
źródło: NKJP: (DOER): Kraków jak Lwów, Dziennik Polski, 2001-07-24
Słowa docierały do mnie – zdania po polsku, po angielsku, po amerykańsku; tak, nawet tam na budowie w Londynie nie słyszałem takich skrótów i konstrukcji, jakich używa Maks, więc to chyba amerykański.
źródło: Korpus IPI PAN: Witold Horwath: Seans, 1997
-
część mowy: przysłówek