big-band

Definicja

duży zespół muzyczny, od dziesięciu do dwudziestu osób, podzielony na cztery sekcje: trąbek, puzonów, saksofonów i instrumentów rytmicznych (fortepian, kontrabas, gitara i perkusja), wykonujący zwłaszcza muzykę jazzową
Noty o użyciu

Zapisywane także bez łącznika.
Używane w nazwach własnych, np. Big Band Śląski, Chopin University Big Band.
Wymowa

[bigbend]
Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność artystyczna człowieka

muzyka

hiperonimy:

zespół

	Trzeba było zaczynać. Big-band ustawił się na balkonie, nad parkietem i tłumem tańczących, przedtem wniesiono tam pianino [...]. źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Excentrycy, 2007
	Towarzysząca big-bandowi piosenkarka przedstawiała właśnie własną interpretację „Arlekina”. źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: Wielki Guslar: Gdzie woda czysta i trawa zielona, Esensja, (LXVIII), 2007
	W tym roku zagrało w Hadze ponad 160 najsłynniejszych zespołów. Nikt nie zliczył uczelnianych big-bandów i mniej znanych muzyków (często bardzo dobrych) [...]. źródło: NKJP: Love, peace and swing,Gazeta Wyborcza, 1994-07-15
	Big band „MUNDANA” powstał 23 lutego 1995 roku [...]. Propozycja tworzenia big bandu skierowana była do młodych radomskich muzyków, jak i do doświadczonych instrumentalistów. źródło: Internet: BIG BAND MUNDANA (big-band.pl)

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

CHRONOLOGIZACJA:

1962, Roman Waschko, Jazz od frontu i od kuchni, books.google.pl

Data ostatniej modyfikacji: 14.10.2020