ktoś ukłonił się w pas

ktoś pokłonił się w pas

  • ktoś ukłonił się komuś, zginając się głęboko w pasie i okazując tym samym swoją uniżoność
    • ktoś pokłonił się w pas
    • ktoś skłonił się w pas
    • ktoś zgiął się w pas
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie

  • - Idzie. Wstaliśmy, trochę zawstydzeni tym, że nas znalazła siedzących, i ukłoniliśmy się w pas, aby nas nie przeoczyła. Nie podeszła do kasztana, zatrzymała się tuż na brzegu cienia, gdy poznała ojca: - A, to wy. Uśmiechnął się w podzięce za to łaskawe poznanie jego osoby.

    źródło: NKJP: Władysław Myśliwski: Nagi sad, 1967

    - Przecież toczyła się walka klasowa i wiecie, co kułacy robili, nawet własnych dzieci nie szczędzili. Wtedy ta kobieta ukłoniła jej się w pas i powiedziała: - Dziękuję ci, dziewczyno, że pożałowałaś naszych dzieci. Bo to była chłopka, „kułaczka”.

    źródło: NKJP: Joanna Szczęsna: Ja w Rosji, Rosja we mnie..., Gazeta Wyborcza, 1996-04-06

    – Myśl taka nigdy nie zamieszkałaby w mej głowie, o panie! – żachnął się Piszczajko i znowu w pas skłonił.

    źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Żydówek nie obsługujemy, 2005

    Usiadł na poduszkach w rogu pokoju i wtedy pozostali goście zgięci w pas podchodzili i pozdrawiali, całując w rękę.

    źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Zapomniane wojny, Gazeta Wyborcza, 1995-07-14

    Dopiero kiedy wydobył z kieszeni zwitek banknotów w kolorze majowej łąki, urzędnik pokłonił się w pas [...].

    źródło: Internet

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    dk, npch; odmienny: ukłonić się

    odpowiednik aspektowy: ktoś kłania się w pas

  • bez ograniczeń + ktoś ukłonił się w pas +
    KOMU
Data ostatniej modyfikacji: 23.03.2011