biały karzeł

[...] młody Hindus Subrahmanyan Chandrasekhar podróżując statkiem do Anglii wykonał obliczenia, z których wynikało, że białym karłem może stać się tylko gwiazda o masie nie przekraczającej 1,4 razy masy Słońca.

źródło: NKJP: Stanisław Mrówczyński: Czarne dziury, Magazyn Gazety Wyborczej, 1995-05-19

Biały karzeł nie produkuje już energii w reakcjach termojądrowych i świeci jedynie na koszt energii cieplnej zachowanej we wnętrzu z „dawnych dobrych czasów” (gdy był normalną gwiazdą), stygnąc jednocześnie niesłychanie powoli.

źródło: NKJP: Sławomir Ruciński: Syriusz, prasa, 1971

Zafascynowani supernowymi, białymi karłami i czerwonymi olbrzymami, zapominamy czasami, że wszędzie wokół nas cały czas tworzą się nowe gwiazdy.

źródło: NKJP: (SN): Kosmiczny żłobek, Dziennik Polski, 2001-02-14

Teoria ewolucji gwiazd podwójnych mówi, że w pewnym momencie czerwony olbrzym może zostać odarty ze swych zewnętrznych warstw w wyniku oddziaływania grawitacyjnego drugiej gwiazdy układu. W efekcie odsłonięte jądro czerwonego olbrzyma kurczy się i przekształca w białego karła.

źródło: NKJP: Jarosław Włodarczyk: Wędrówki niebieskie czyli Wszechświat nie tylko dla poetów, 1999

Takie dwutygodniowe sesje obserwacyjne koordynowane są przez obserwatorium Mc Donald w USA. Odbywają się one kilka razy w roku. Obserwowane są zwykle białe karły, czyli gwiazdy o dużych gęstościach, które są w końcowym stadium ewolucji.

źródło: NKJP: Mruganie wszechświata, prasa, 1999