ktoś zadał bobu komuś

ktoś dał bobu komuś

  • pot.  ktoś umyślnie uczynił coś złego osobie, której postępowanie uznał za złe lub niebezpieczne dla siebie, lub której chciał dokuczyć
    • ktoś dał bobu komuś
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

  • Paragon roześmiał się. - Alem jej dał bobu! Dobrze jej tak, bo na stacji zadzierała nosa.

    źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962

    Zaskrzypiała furtka i szybkie kroki słychać było na ścieżce. - Teraz jej dam bobu! - mruknął Jerzy. - A jesteś smarkulo! Gdzie byłaś? Prosiłem cię, abyś pilnowała telefonu, a panienka lata jak kot z pęcherzem!

    źródło: NKJP: Kornel Makuszyński: Szaleństwa Panny Ewy, 1957

    Prawe, zezujące [oko], utkwione miał w dżdżownicy wijącej się rozpaczliwie, choć wdzięcznie, na końcu [...] dwóch skrzyżowanych patyków, które trzymał w wyciągniętych na całą długość rękach. - Rąbnę tym w dziewczyny - dopuścił Adama do planów. - Siedzi ich cała kupa pod oknem. Ale zadam im bobu! Wrzasną, ja pierniczę! Nie?!

    źródło: NKJP: Maria Borowa: Dominika znaczy niedziela, 1988

    - O, wa, pościg - zawołał, obracając konia, Paszko Rymbaba. - Wielki mi szysz! Niech tylko nadjadą, zadamy im bobu! - Nie sądzę - odrzekł siwowłosy - by to było takie proste.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002

    [...] przybysze jednoznacznie oświadczają, że chcą nas zniszczyć. Ziemianie muszą się więc bronić - nawet prezydent USA [...] przeistacza się na chwilę w pilota odrzutowca, by zadać bobu kosmitom.

    źródło: NKJP: Jacek Szczerba: Festiwal filmowy w Wenecji, Gazeta Wyborcza, 1996-09-03

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    dk, npch; odmienny: zadać
Data ostatniej modyfikacji: 04.11.2013