po dziecinnemu

  • w sposób charakterystyczny dla dziecka - człowieka w okresie od urodzenia do młodości
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Bieg życia

    narodziny i dzieciństwo

    • cieszyć się, triumfować; zaciekawić się; zakochać się; cmoknąć kogoś, przytulać się; siedzieć, siorbać, tupnąć (nogą); wykrzyknąć po dziecinnemu
    • po dziecinnemu radosny; arogancki; niedojrzały
  • Nogi małej Ki były piękne. Takich nie miała z pewnością żadna znana mu Japonka, i patrząc na te smukłe, a jednocześnie trochę jeszcze po dziecinnemu pulchne, ale bardzo długie nogi, zrozumiał, dlaczego nosiła miecz tak wysoko.

    źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Wyspy szerszenia, 2008

    Mój zespół, złożony z doświadczonych zawodniczek, zagrał zupełnie po dziecinnemu, naiwnie wierząc, że rywal przestraszy się wielkiej Wisły.

    źródło: NKJP: Kraj, Świat, Dziennik Polski, 2003-10-20

    Oksana jednak śpi, bardzo po dziecinnemu usnęła, tak bez przygotowania, śmiesznie, z rękami przyciśniętymi do policzków.

    źródło: NKJP: Anna Strońska: Dopóki milczy Ukraina, 1998

    Znalazł wreszcie rosochatą gałązkę koralu, białą jak z soli, odtajało w nim, po dziecinnemu cieszył się, że ją podaruje Margit.

    źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966

    Nie interesowało go, że dziewczynka miała zaledwie 11 lat i po dziecinnemu tłumaczyła, że nie jest gotowa na umawianie się z chłopakiem.

    źródło: NKJP: Piotr Janik: Kowbojska tradycja, prasa, 1999

  • część mowy: przysłówek

Data ostatniej modyfikacji: 17.10.2010