ktoś wystawia do wiatru kogoś

  • pot.  ktoś oszukuje kogoś, nie spełniając wcześniejszych zobowiązań
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

  • hiperonimy:  oszukiwać
  • Szefa posterunku w Vigacie – Salva Montalbano – podwładni kochają, a szefowie nie, bo Salvo z mafiosami się nie układa. To znaczy: korzysta z ich wskazówek, ale potem wystawia bandziorów do wiatru, co mu zresztą – spryciarzowi – uchodzi na sucho.

    źródło: NKJP: (hw-m): Zniknięcie państwa Griffo, Dziennik Zachodni, 2007-06-21

    Katowicom należy się solidna, jednoznaczna historia. To miasto wystarczająco wiele razy było wystawiane do wiatru. Choćby przez polskie wojsko w 1939 roku, które odeszło stąd bladym świtem 3 września.

    źródło: NKJP: Mariola Woszkowska: Tajemnica lasów panewnickich, Trybuna Śląska, 2003-12-18

    A potem, wystawiając wspólników do wiatru, zatrzymał cały majątek dla siebie.

    źródło: NKJP: Hrabia, obywatel, Żydzi i chłopi, Gazeta Wyborcza, 1992-12-08

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    ndk, pch; odmienny: wystawiać

    odpowiednik aspektowy: ktoś wystawił do wiatru kogoś

Data ostatniej modyfikacji: 24.09.2013