buzia w ciup I

I taka jest właśnie Adalejda Agaty Pruchniewskiej. Niby nic, buzia w ciup, głupiutko-naiwne spojrzenie, skromność w każdym geście, spojrzeniu, uśmiechu.

źródło: NKJP: Magda Huzarska: Strzeżcie się buzi w ciup, Gazeta Krakowska, 2002-04-26

[...] jak najmniej mówić, a jeśli, to po francusku, całować w rękę wszystkie starsze damy, a księży, biskupów i kanoników w ramię, siedzieć zawsze koło swojej rodzicielki z rączkami w małdrzyk i buzią w ciup, a z nóżkami w tak zwanej trzeciej pozycji i, broń Boże, nie zakładać nogi na nogę, ponieważ to było w bardzo złym tonie

źródło: NKJP: Magdalena Samozwaniec: Z pamiętnika niemłodej już mężatki, 2009

[...] a to patrzy w oczy, a to spuści główkę, a to się uśmiechnie, a to buzię w ciup zrobi, a to zamruga oczkami i włoski poprawi – i wszystko, żeby tylko widzieć, jak oddychać nam od tego trudno.

źródło: NKJP: Dawid Bieńkowski: Biało - czerwony, 2007

Mężczyźni lubią buzie w ciup i skromnie spuszczone oczęta inteligentnych niewątpliwie, acz nienachalnych panienek [...]

źródło: NKJP: Internet

Kiedy weszli do kawiarni przy Kungsträdsgården, przestała chichotać. Usiadła z ustami w ciup, odświętna i wyprostowana, nasypała cukru do kawy, „zamięszała”, postukała łyżką o brzeg wysokiej szklanki i zlizała pianę.

źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Przystupa, 2007