na wieczne nieoddanie

Może ktoś będzie miał szczęście i uda się mu, jak mnie, nabyć powieść Juliana Wołoszynowskiego „Rok 1863”. Miałem już tę książkę, ale ktoś sobie pożyczył na wieczne nieoddanie.

źródło: NKJP: Kazimierz Kowalski: O pożytkach płynących z czytania, Trybuna Śląska, 2002-02-15

„Kultury” nie prenumeruję, myszkuję po mieszkaniach przyjaciół, podbieram, a co szlachetniejsi wśród nich dają na wieczne nieoddanie numery niezbędne mi do szczęścia.

źródło: NKJP: Nina Taylor: Od brytyjskiej polonistki, Pamiętnik Literacki,1987

Piotr był świetnym inspiratorem, nawet nie mówił, że trzeba coś napisać, tylko podsuwał książkę lub wiersz, a stale czegoś szukał po czytelniach, wynosząc przy tym książki na wieczne nieoddanie.

źródło: NKJP: Artysta serio-niepoważny, Dziennik Polski, 2006-09-02