ktoś ani mru mru

  • ktoś nic nie mówi
  • Zapisywane też w postaciach: ani mru-mru, ani mru, mru.

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    mówienie

  • Podczas przerw wszyscy staną na baczność i ani mru mru.

    źródło: NKJP: Antoni Kroh: Starorzecza, 2010

    Kobieta za ladą ani mru, mru...

    źródło: NKJP: Barbara Kosmowska: Prowincja, 2002

    - A ty co? - zapytał ktoś z boku. - Się rozumie, że ani mru-mru. - Nie powiedziałeś, że to my? - Ani słowa - powtórzył chłopiec z naciskiem.

    źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962

    A jeszcze przywoływały się poprzez ten śmiech mrugającymi oczyma do milczenia, wręcz nakazując jedna drugiej milczenie, tylko nic nie mów, i ty ani mru mru, pamiętaj.

    źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996

    – Nawet jak boli to nie wspominam o tym, bo od razu wszyscy zaczynają się martwić. Także panowie, nic mnie nie boli, jestem zupełnie zdrowy i nikomu ani mru mru – żartował.

    źródło: NKJP: Przemysław Franczak: Serce wszystko wytrzyma, Gazeta Krakowska, 2006-08-25

    Wyjaśnia, że to największy przebój, najpopularniejsza piosenka wojennych lat Trzeciej Rzeszy. W NRD nie wolno o niej ani mru mru.

    źródło: NKJP: Henryk Sekulski: Przebitka, 2001

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    we wszystkich formach ta sama postać
    Zwykle tr. rozk.
  • bez ograniczeń + ktoś ani mru mru +
    (KOMU) + (o KIM/CZYM)
Data ostatniej modyfikacji: 12.09.2013