po co
-
prowadza pytanie o cel tego, o czym mowa w odpowiednim zdaniu
-
wykładnik celu
-
- Dokąd to pan dyrektor jedzie?
- A tak sobie! - odkrzykiwał dyrektor, bo naprawdę nie wiedział, gdzie i po co jedzie.źródło: NKJP: Ludwik Jerzy Kern: Ferdynand Wspaniały, 1995
Ale to tak, żeby nikt nie zauważył. Bo dopiero zacznie się dopytywanie: A co to? A po co to?
źródło: NKJP: Maria Krüger: Karolcia, 1994
- Po co pani pracuje w banku? - pyta urzędniczki, która przyjmuje pieniądze. Urzędniczka myli się w liczeniu i odpowiada, że bardzo lubi pracę w banku.
źródło: NKJP: Maciej Wojtyszko: Bromba i inni, 1993
Wiedziałam, po co przyszedł.
źródło: NKJP: Krystyna Berwińska: Con Amore, 1995
-
część mowy: zaimek pytajny
-
po co _
w Zd. pyt.szyk: stała pozycja inicjalna w zdaniu