głowa do góry - Wielki słownik języka polskiego PAN

sformułowanie wypowiadane w celu pocieszenia osoby, do której się mówi, w jakiejś niedobrej dla niej sytuacji

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie

	No, a przede wszystkim, chłopie, głowa do góry! Wszystko będzie dobrze! Dla dodania mi otuchy Paweł chciał klepnąć mnie w ramię, lecz szybkim unikiem wykręciłem się od tej czułości. źródło: NKJP: Marian Brandys: Śladami Stasia i Nel, 1974
	No, głowa do góry. Tak pani posmutniała, precz ze strapieniami! źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1998
	- Fakt. Trochę ci się skomplikowało. Ale głowa do góry. źródło: NKJP: Jacek Głębski: Kuracja, 1998
	Nie upłynęły dwie minuty, gdy w słuchawce znów zabrzmiał głos. Tym razem jakoś wesoło: - No, uszy do góry! Sprawę da się załatwić. Najdalej za miesiąc będziecie mieli drużynę. źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1997
	Więc dobranoc, kochanie! Nic się nie martw i uszy do góry. źródło: NKJP: Michalina Wisłocka: Sztuka kochania, 2009

typ frazy: fraza wykrzyknikowa

ndm