ktoś chwycił za broń

ktoś chwycił za oręż

  • książk.  ktoś zaangażował się w walkę zbrojną
    • ktoś chwycił za oręż
    • ktoś porwał się do broni
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Wojsko i wojna

    czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

  • Tym razem Ormianie postąpili tak, jak nakazywał im instynkt samozachowawczy. Ogłosili niepodległość i chwycili za broń, żeby walczyć o swój Karabach z Azerami, Turkami, muzułmanami. Zapomnieli o dotychczasowym kunktatorstwie, ostrożności, wyrachowaniu.

    źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Dobre miejsce do umierania, 2005

    Przed nami największa i najważniejsza bitwa tej wojny. Cały naród chwyci za broń...

    źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Wyspy szerszenia, 2008

    Polacy mają uzasadnioną historycznie opinię nieustraszonych żołnierzy. Gdyby Rosjanie zechcieli podjąć inwazję Polski na wzór Czechosłowacji — Polacy prawdopodobnie chwyciliby za broń.

    źródło: NKJP: Juliusz Mieroszewski: Finał klasycznej Europy, 1997

    Zmuszając młodego władcę do prowadzenia układów z buntownikiem i banitą, plemiona północne dały do zrozumienia, że w razie odrzucenia ich żądań gotowe są chwycić za oręż w obronie swojej niezawisłości.

    źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963

    [...] wszystko to mnie nic nie obchodzi, te wasze bunty, strajki, bo do niczego nie prowadzą, niczego nie potrafią zmienić. Najwyżej kończą się krwawo, a imię tych, co porwali się do broni dla czystej mimo wszystko sprawy, zostaje oplute.

    źródło: NKJP: Włodzimierz Odojewski: Kwarantanna, 2009

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    dk, npch; odmienny: chwycić

    odpowiednik aspektowy: ktoś chwyta za broń

Data ostatniej modyfikacji: 19.10.2015