ktoś/coś leży plackiem - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. jakaś osoba lub zwierzę leży płasko i bez ruchu przez dłuższy czas

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

	Chorzy siedzą na wózkach albo drepczą kroczek po kroczku, uczą się chodzić prowadzeni przez rehabilitanta. Unoszą na siłę kolana. Inni leżą plackiem, żadnego ruchu. źródło: NKJP: Wojciech Tochman: Wściekły pies, 2007
	Kiedy pani Irena wyjechała na miesięczne stypendium do Moskwy, jej pies - kundel Kajtek - umierał z tęsknoty. Dosłownie. Przestał jeść, czasem liznął odrobinę wody. Leżał plackiem naprzeciwko drzwi i patrzył tępo, wzdychając od czasu do czasu. źródło: NKJP: Gabriela Pewińska: Śpiewaj papudze, bo ona to lubi, Wieczór Wybrzeża, 2000-07-07
	Po tak niewielkim urazie [...] nic nie stoi na przeszkodzie, by pacjent, zamiast leżeć plackiem w łóżku ruszał się, chodził i prędko wracał do normalnej aktywności. źródło: NKJP: Jolanta Gromadzka-Anzelewicz: Operacje przez dziurkę od klucza, Dziennik Bałtycki, 2005-06-02
	Wypisałem go, zalecając wypoczynek do końca miesiąca. Oczywiście nie chodzi tu o leżenie plackiem, ale pobyt w łóżku przez większość dnia byłby wskazany – mówi Dariusz Radziszewski, lekarz [...]. źródło: NKJP: Krzysztof Bąk: Bez znieczulenia, Trybuna Śląska, 2003-07-22

typ frazy: fraza czasownikowa

ndk, npch; odmienny: leżeć