pogrzebać - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

zawaliwszy się, przysypać kogoś lub coś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

śmierć

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

	Jak ciężko jej się idzie. [...] Na klatce nie ma światła, a spękane ściany pomalowane na kolor ciała sprawiają wrażenie, jakby za chwilę miały zawalić się i pogrzebać ją na zawsze. źródło: NKJP: Joanna Bator: Piaskowa Góra, 2009
	Boję się, że za kilka dni to miasto zawali się całkiem i pogrzebie pod swoimi ruinami pana, mnie i mój rękopis. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Festung Breslau, 2006
	Gdy lawina zamarła, zdołali się wygrzebać ze śnieżnych tafli. Idąca za nimi czwórka nie miała tego szczęścia. Lawina zwlokła ich [...] i pogrzebała na głębokości półtora metra. źródło: NKJP: Michał Jagiełło: Wołanie w górach : wypadki i akcje ratunkowe w Tatrach, 1979
	Czasami odnosili wrażenie, że gdzieś w górze zerwała się tama skalna trzymająca na uwięzi jezioro i masy wodne walą za nimi, by ich pogrzebać w skalnej pułapce. źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954
	Kilka miesięcy temu spływająca ze wzgórza ziemia pogrzebała kilka domków campingowych. źródło: NKJP: Krystyna Kleczkowska: Uśmiech, oddech, ruch, Akant, 2007-07

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pogrzebałem +(e)m pogrzebał	pogrzebałam +(e)m pogrzebała	pogrzebałom +(e)m pogrzebało	pogrzebaliśmy +(e)śmy pogrzebali	pogrzebałyśmy +(e)śmy pogrzebały
2 os.	pogrzebałeś +(e)ś pogrzebał	pogrzebałaś +(e)ś pogrzebała	pogrzebałoś +(e)ś pogrzebało	pogrzebaliście +(e)ście pogrzebali	pogrzebałyście +(e)ście pogrzebały
3 os.	pogrzebał	pogrzebała	pogrzebało	pogrzebali	pogrzebały

bezosobnik: pogrzebano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pogrzebmy
2 os.	pogrzeb	pogrzebcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pogrzebałbym bym pogrzebał	pogrzebałabym bym pogrzebała	pogrzebałobym bym pogrzebało	pogrzebalibyśmy byśmy pogrzebali	pogrzebałybyśmy byśmy pogrzebały
2 os.	pogrzebałbyś byś pogrzebał	pogrzebałabyś byś pogrzebała	pogrzebałobyś byś pogrzebało	pogrzebalibyście byście pogrzebali	pogrzebałybyście byście pogrzebały
3 os.	pogrzebałby by pogrzebał	pogrzebałaby by pogrzebała	pogrzebałoby by pogrzebało	pogrzebaliby by pogrzebali	pogrzebałyby by pogrzebały

bezosobnik: pogrzebano by

bezokolicznik: pogrzebać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pogrzebawszy

gerundium: pogrzebanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: pogrzebany

odpowiednik aspektowy: grzebać

Rz_nieżywotny

+

pogrzebać

+

KOGO/CO + (pod CZYM)

Zob. grzebać