ktoś zabiera do grobu coś
-
ktoś umiera, nie ujawniając czegoś innym osobom
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
śmierć -
- ktoś zabiera do grobu historię; prawdę; sekret, tajemnicę; wiedzę o czymś; pamięć o czymś
-
Ocalmy od zapomnienia to, co jeszcze pozostało. Nie zabierajmy do grobu wiedzy o czasach, w których przypadło nam żyć.
źródło: NKJP: Ocalić od zapomnienia: Tygodnik Rybnicki, 2007-02-13
Sołowiewicz został nagle wywieziony i zmarł w drodze do Jakucka, zabierając do grobu tajemnicę wspólnie z Polakami przygotowywanej rewolucji.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1996
Święci za życia zwykle nie narzekają na swój los. Walczą o swe ideały, ale nie użalają się zbytnio nad sobą. [...] Nie zawsze jednak oznacza to, że pamięć o tym, jak im dokuczano, zabierają do grobu. Tak było na przykład z Teresą z Lisieux czy ze świętą Faustyną, która dość szczegółowo zanotowała w swym dzienniczku upokorzenia, jakich doznała w zakonie.
źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: O bogatym młodzieńcu, który nie odszedł zasmucony, 2007
[...] ja nie chcę, żeby mi moją winę wybaczono, mojej małości nie można wybaczyć. Ja tylko chcę, żeby ktoś jeszcze o tym wiedział, nie chcę sam tego zabierać do grobu.
źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000
-
typ frazy: fraza czasownikowa
ndk, pch; odmienny: zabieraćodpowiednik aspektowy: ktoś zabrał do grobu coś