na przekór

  • ten, o kim mowa, robi coś, co nie jest chciane przez daną osobę lub jest niepożądane w danej sytuacji, aby pokazać, że to, o czym mowa, nie ma na niego wpływu, chociaż by oczekiwano, żeby miało
  • wykładnik przeciwstawienia

  • (quasi)synonimy:  na złość
    wbrew
  • Rozumie pani, podczas wojny uczucia rodzą się na przekór wszystkim okropnościom.

    źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996

    I ona musiała trwać na przekór upływowi czasu, potędze złych mocy, ludzkiemu kunktatorstwu - na przekór wszystkiemu.

    źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995

    Na przekór pogodzie, porze dnia i w ogóle wszystkiemu polecimy co koń wyskoczy na przykład do Niemenczyna, a możemy nawet do Wilna.

    źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1987

    Dziesięć lat nie trenowałem żadnego sportu. [...] Zdecydowałem się na przekór żonie. Podśmiewała się ze mnie i mojej formy.

    źródło: NKJP: Sumo po naszemu, Gazeta Wyborcza, 1998-03-27

  • część mowy: przyimek

  • na przekór KOMU / CZEMU
    szyk: zewnętrzny: stały: antepozycja
    wewnętrzny: stały
Data ostatniej modyfikacji: 27.11.2018