słowo honoru

  • mówiący wyraża zapewnienie, że treść danej wypowiedzi jest prawdą
  • wykładnik oceny prawdziwości sądu

  • Ale nie samą poezją żyje poeta, nawet taki, jak ja (niektórzy nazywają mnie, słowo honoru, „poetą piosenki”).

    źródło: NKJP: Jeremi Przybora: Przymknięte oko opaczności, 1995

    - Ale ja byłam dumna, że nas tak wychowano, słowo honoru!

    źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1996

    Jak nie powiesz nikomu, to ci coś powiem, no nie powiesz? Słowo honoru?

    źródło: NKJP: Henryk Worcell: Zaklęte rewiry, 1989

  • część mowy: komentarz metatekstowy

    podklasa: przyzdaniowy

  • _, słowo honoru
    ze Zd. ozn.
    szyk: wewnętrzny: stały
    zewnętrzny: zmienny względem wprowadzanego zdania
Data ostatniej modyfikacji: 26.11.2018