ktoś poprzestał na małym - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. ktoś nie miał zbyt wygórowanych oczekiwań i zadowolił się czymś skromnym, nieimponującym lub niebogatym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Nie jestem taka genialna jak moja siostra i nie mam chyba „talentu do życia”. [...] Poprzestałam na małym. Skończyłam psychologię w Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej i do dziś zajmuję się dziećmi autystycznymi, tutaj w Brwinowie [...]. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Sprawa Niny S., 2009
	Młodzi nie czują się dobrze w konkurencji. Wolą poprzestać na małym. Duże interesy robią czterdziestolatkowie, którzy zaczynali biznes jeszcze w starym systemie. źródło: NKJP: Tomasz Haładyj: Ciężar różanej konfitury, Gazeta Wyborcza, 1995-09-20
	[...] i tak zarobisz w ten sposób kilkaset złotych albo i średnią krajową, pracując na to w sumie kilkanaście godzin. Jeśli chorujesz na ów nieszczęsny ,,starczyzm” (,,mnie tyle wystarczy”), to poprzestaniesz na małym, a o tym, co będzie w przyszłym miesiącu, pomyślisz jak Scarlett O'Hara w ,,Przeminęło z wiatrem” – później. źródło: NKJP: Paweł Nassalski: Zaprawa przed K-2, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2000-11-11
	Gospodarzy skierniewickiej spółdzielni zdumiewa zjawisko niekorzystania przez lokatorów będących w trudnej sytuacji materialnej z dodatków mieszkaniowych. [...] dodatek uzyskać tym łatwiej, im mniejszy lokal się zajmuje. W jakimś sensie poprzestanie na małym jest premiowane. źródło: NKJP: Andrzej Smyczek: Murowane wydatki, Dziennik Łódzki, 2001-07-03

typ frazy: fraza czasownikowa

dk, npch; odmienny: poprzestać