ktoś/coś doprowadza do ostateczności kogoś

- Żądam, żebyś mnie dzisiaj odwiozła - mówi mama tonem nieznoszącym sprzeciwu. Może powinnam po prostu to przemilczeć, ale ona chodzi za mną z łazienki do pokoju, z pokoju do łazienki i żąda coraz mocniej, szarpie mnie za rękaw, doprowadza do ostateczności. - Jeszcze raz powiesz, żebym cię dzisiaj odwiozła, a nie odwiozę cię nigdy!

źródło: NKJP: Hanna Samson: Miłość reaktywacja, 2004

Nie zareagował, więc ścisnąłem sąsiada trochę mocniej, dla efektu. - Nie doprowadzaj mnie do ostateczności - mówię. - W końcu rozmnażanie się to nie grzech. Co innego, gdybyś gustował w rozpuście, ale tak?

źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1960-1965, 1965

Przestań gadać! Przestań wreszcie gadać! - ryczeli doprowadzani do ostateczności jego nieustannym buczeniem nauczyciele, skutkowało słabo. Rozsadzanie go, a nawet sadzanie za karę w jednej ławce z dziewczynkami było wręcz przeciwskuteczne.

źródło: NKJP: Jerzy Pilch: Koniu robi wydrę, Polityka, 2005-03-26

Mówimy o pieniądzach, które mają pochodzić ze spłacania horrendalnych odsetek przez ludzi zasiedlających mieszkania bądź mających je zasiedlić. Ci ludzie są doprowadzani do ostateczności. Proszę państwa, oni po prostu odmówią tej spłaty.

źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 10.12.1992

Pękają ściany i szyby w oknach, dzwonią szklanki na półkach. Wibracje spowodowane ruchem samochodów doprowadzają mieszkańców do ostateczności. – Tego już nie da się wytrzymać! – mówi pani Bronisława.

źródło: NKJP: Iza Salamon: Wieczny stres: Trybuna Śląska, 2001-11-08