jestem

  • forma reakcji na wyczytanie nazwiska danej osoby z listy nazwisk
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Edukacja i oświata

    szkoła

  • W LO odbyła się „godzina lekcyjna”. - Gietar! Jestem! Kracik! Obecny! Zaręba! Jestem! - niosło się po klasie, jak za dawnych lat.

    źródło: NKJP: Wyjątkowo zgrana klasa, Gazeta Krakowska, 2004-06-01

    Ksiądz biskup odczytał nazwiska trzech diakonów, którzy - jak na apelu - odpowiedzieli prosto: „Jestem!”.

    źródło: NKJP: Podniosła uroczystość, Dziennik Polski, 2005-09-19

  • część mowy: wykrzyknik

  • Od formy 1 os. l. poj. czasu teraźniejszego czasownika być. Postać jestem stanowi innowację w stosunku do pierwotnej jeśm (z psł. *esmь); powstała w oparciu o formę 3 os. l. poj. jest (z psł. *estь).

CHRONOLOGIZACJA:
Zob. być
Data ostatniej modyfikacji: 16.07.2012