jak wszyscy diabli

jak sto diabłów
  • pot.  to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że mówiący sądzi, że przypisać temu daną cechę, to powiedzieć za mało
  • wykładnik stopnia cechy

  • Podpompowałem opony, na siedzeniu umościłem złożony na czworo frotowy ręcznik, mimo to na początku jazdy tyłek bolał mnie jak wszyscy diabli.

    źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002

    Zanim odłożyłem słuchawkę, odezwał się hałas, jakby oficer wymyślał komuś od pijaków, klnąc jak wszyscy diabli.

    źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1987

    - Jutro będzie wiatr jak wszyscy diabli!

    źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zorro, załóż okulary, 2001

    Noc była zimna jak wszyscy diabli.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996

    W godzinę później był chory, jak wszyscy diabli, a to co zjadł, wydawało się najwstrętniejszą trucizną na świecie.

    źródło: NKJP: Andrzej Anonimus: Nie nadaje się, przecież to jeszcze szczeniak, 1999

  • część mowy: operator metapredykatywny

  • _ jak wszyscy diabli
    Cz., Rz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalna
    ograniczenia zakresu użycia:
    nie z wyrażeniami wskazującymi na ocenę pozytywną
    szyk: wewnętrzny: stały
    zewnętrzny:stały: postpozycja
Data ostatniej modyfikacji: 26.11.2018