-
psych.
wyodrębniana przez teoretyków psychoanalizy część psychiki, której cech i funkcjonowania człowiek jest świadomy
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
-
- moje, swoje, twoje..., własne; świadome, wybujałe ego
- id, ego i superego
- psychologia, utrata ego
-
|
My byliśmy nieobecni, jakby wtopieni w tło, natomiast oni potrafili bardzo świadomie i konkretnie manifestować własne ego, chociażby przez ubiór.
źródło: NKJP: Marcin Prokop: Anna Maria Jopek, Glamour nr 8, 2003
|
|
Życie jednostki - sposób w jaki ona spostrzega, myśli, postępuje i odczuwa - zależy w dużym stopniu od względnej równowagi id, ego i superego.
źródło: NKJP: Jacek Waliński: Praca Magisterska, 1995
|
|
Lęki i symptomy nerwicowe, których istnienie wywodzi się z podstawowego konfliktu ego ze światem zewnętrznym, są [...] sumą wielu wypadków zachodzących w życiu człowieka [...].
źródło: NKJP: Piotr Szałek: Wiek psychologii, 1999
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
n2
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
ego
|
ego
|
|
| D. |
ego
|
ego
|
|
| C. |
ego
|
ego
|
|
| B. |
ego
|
ego
|
|
| N. |
ego
|
ego
|
|
| Ms. |
ego
|
ego
|
|
| W. |
ego
|
ego
|
|
Inne uwagi
Zwykle lp
-
CHRONOLOGIZACJA:
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 17.10.2009