ktoś puścił w niepamięć coś
-
ktoś świadomie zapomniał o czymś złym lub przykrym
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
W ogóle się dziwię i wszystko, co mogę dla pana uczynić, to puścić w niepamięć ten niesmaczny incydent, który pana kompromituje.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Teatr 3 (Lis aspirant 1978, Lis filozof 1977, Polowanie na lisa 1977, Serenada 1977, Garbus 1975, Emigranci 1974), 1974
Nie ma ludzi kryształowych w tym zawodzie, jeżeli to jedyne przestępstwo Juszczenki, ja bym puściła je w niepamięć.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Powrót do Lwowa, 2008
Pewnego dnia strony spotkałyby się na imprezie z dobrą muzyką, pokazami sztuki i sportem, by osobistym kontaktem przypieczętować puszczenie w niepamięć wzajemnych urazów i przewin.
źródło: NKJP: Jerzy Szperkowicz: Dzień Opamiętania, Gazeta Wyborcza, 1993-06-12
Kiedyś wiele złego wyrządziłeś Kościołowi. Ale może to zostać puszczone w niepamięć i wybaczone - ciągnął kardynał.
źródło: NKJP: Małgorzata Kuźmińska; Michał Kuźmiński: Sekret Kroke, 2009
-
typ frazy: fraza czasownikowa
dk, pch; odmienny: puścićodpowiednik aspektowy: ktoś puszcza w niepamięć coś