pan władza

  • pot.  policjant lub dawniej milicjant
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    policja i inne służby mundurowe

  • Zamiast więc wytłumaczyć, że bierze właśnie lekcje jazdy u instruktora, wykrzyknęła z oburzeniem: „Zapamiętam sobie pana twarz jako policjanta niegrzecznego dla kobiet!”. Pan władza wziął to za obrazę, spisał protokół i sprawa trafiła do sądu.

    źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Ciemne sprawy międzywojnia, 2002

    Teraz nadarzyła się okazja zarobienia kilku rubelków, i to bez dużego nakładu pracy. A więc - szybko pocwałować ulicą, błyskawicznie odnaleźć starszego rewirowego [...], donieść mu, że w cukierni siedzi bardzo niebezpieczny człowiek, iść tam z panem władzą [...].

    źródło: NKJP: Krystyna Kolińska: Orzeszkowa, złote ptaki i terroryści, 1996

    W holu siedział milicjant z pistoletem maszynowym. Franek próbował zagadywać: - To ci, co załatwiali GS w Miłkowicach, prawda, panie władzo? Milicjant burknął: - Siedź pan... - Nie powiedział nic więcej.

    źródło: NKJP: Kazimierz Orłoś: Cudowna melina, 1989

    – Policja, Adam Nowak, Komeda Stołeczna. Szukam Tomasza Piekary. – A! – Wąsacz się ożywił i wrzasnął gdzieś w górę: – Tomek! Pan władza do ciebie!

    źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Przystanek Śmierć, 2007

    Policjant zatrzymuje kierowcę merca. - Papiery wozu, proszę. - Panie władzo, jakie papiery wozu? Przecież ja go dopiero co ukradłem.

    źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński: Nauka pływania dla topielców: wypisy z histerii najnowszej 1989-1998, 1999

  • typ frazy: fraza rzeczownikowa

    m1, odmienny: pan, władza
    Zwykle lp
Data ostatniej modyfikacji: 27.10.2015