ktoś/coś zjada własny ogon

ktoś/coś zjada swój ogon

  • ktoś lub coś szkodzi sam lub samo sobie
    • ktoś/coś zjada swój ogon
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • Nad wami też chmura zapomnienia, zniszczenie... przez całe wieki pochód barbarzyńców. Zniszczyli, nawet samych siebie. [...] zjadają własny ogon ... Ziemia ginie. Ziemia woła.

    źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Urwany ślad, 2001

    Miał nie doświadczyć bolesnej wiedzy, czym jest cywilizacja, co elektrony, atomy wielbi i własny zjada ogon [...].

    źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Rebelia, 2007

    Cała sztuka współczesna - dla mnie - jest formalizowaniem. Jest pozbawiona duchowości i metafizycznego zaplecza. I w tym widzę największe zagrożenie dla sztuki dzisiejszej. Sztuka jest w kryzysie. Zaczęła zjadać własny ogon.

    źródło: NKJP: Barbara Ziembicka: Najprostszą drogą: rozmowy z artystami, 1998

    [...] jestem przeciwny ograniczaniu polityki gospodarczej do równoważenia budżetu metodą kolejnych cięć w wydatkach. To jest zjadanie własnego ogona.

    źródło: NKJP: Akcje za odpowiedzialność, Gazeta Wyborcza, 1993-01-07

    Dawna opozycja demokratyczna zaczyna zjadać swój ogon: „solidarnościowy” minister spraw wewnętrznych [...] odmawia [...] ujawnienia nazwisk tajnych współpracowników SB, którzy śledzili zamordowanego potem Stanisława Pyjasa. Nie wiem, jakie racje moralne można wysuwać, by ochraniać takich ludzi.

    źródło: NKJP: Telefoniczna opinia publiczna, Gazeta Wyborcza, 1994-03-07

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    ndk, npch; odmienny: zjadać

    odpowiednik aspektowy: ktoś/coś zjadł/zjadło własny ogon

Data ostatniej modyfikacji: 16.10.2015