propaganda sukcesu
-
pejorat. strategia propagandowa władz, polegająca na niezgodnym z prawdą przedstawianiu danego kraju jako odnoszącego sukcesy w każdej dziedzinie życia gospodarczego i politycznego
-
Używane przede wszystkim w stosunku do sytuacji w Polsce w latach 70. XX wieku.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
działalność polityczna -
- gierkowska propaganda sukcesu
- uprawiać propagandę sukcesu
-
Pierwszy sekretarz, trzeba też powiedzieć jasno, na wszelki wypadek nie podejmował na forum partyjnym żadnej dyskusji na temat KOR-u. Natomiast telewizja, radio i prasa uprawiały w najlepsze propagandę sukcesu, traktując ją jako swoiste antidotum na opozycję.
źródło: NKJP: Janusz Rolicki: Edward Gierek - życie i narodziny legendy, 2002
Próbę „rzutu na taśmę”, przyspieszonego wyjścia z impasu dobrze ilustruje książka Waldemara Siwińskiego Ludzie uparci, zbiór wywiadów przeprowadzonych w 1986 roku z czołowymi przedstawicielami radzieckiej nauki. Książka, która miała wyraźnie służyć propagandzie sukcesu i ciągle niewyczerpanych możliwości ZSRR, w istocie obnaża beznadziejność sytuacji.
źródło: NKJP: Edwin Bendyk: atruta studnia. Rzecz o władzy i wolności, 2002
Zdaję sobie sprawę z tego, że osoby zainfekowane rządową propagandą sukcesu z samego założenia zaprzeczają faktom oczywistym i z uporem utrzymują, że sprawy w Polsce idą w dobrym kierunku.
źródło: NKJP: Sprawozdanie z 49. posiedzenia Senatu RP część 3, wersja robocza, 4. kadencja
-
typ frazy: fraza rzeczownikowa
ż, odmienny: propaganda
Zwykle lp