ktoś ma na sumieniu coś/kogoś

[...] matka [...] zapowiedziała syczącym głosem, że będę miał ich na sumieniu, bo przez moją fantazję wszyscy zdechną w więzieniu albo z głodu na ulicy.

źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997

W tym samym czasie w starożytnej Sparcie pojawienie się spadającej gwiazdy było znakiem, że król ma na sumieniu postępki zgoła nie licujące z królewskim majestatem i powinien abdykować.

źródło: NKJP: Jarosław Włodarczyk: Wędrówki niebieskie czyli Wszechświat nie tylko dla poetów, 1999

- Więc twierdzicie, że włamaliście się do sklepu Antoniego Spawacza? Czy popełnialiście również inne przestępstwa? - Nie, panie inspektorze, jak Boga kocham, nic więcej nie mam na sumieniu.

źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Bardzo dużo pajacyków, 1968

- Ale lepiej się postaraj. Bo jak nie ty, to my będziemy musiały podjechać i strzelać tym ostatnim pociskiem. [...] Rozwali nas i będziesz miał Kaśkę na sumieniu. Co prawda niedługo - dorzuciła łaskawie. - Bo ciebie też rozwali. Facet jest trochę mściwy, wiesz.

źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Dobry powód, by zabijać, 2005

Jeżeli doczekamy się Polski wolnej i niepodległej, ludzie ci odpowiedzą za swoje czyny. Jeżeli jutro zjawiłby się w Paryżu czy w Londynie dostojnik Bezpieki, który ma na sumieniu śmierć tysięcy Polaków i prosił o azyl — to sam fakt „wybrania wolności” nie może rozgrzeszać takiego człowieka ze zbrodni, jakie popełnił.

źródło: NKJP: Juliuz Mieroszewski: Finał klasycznej Europy, 1997