ktoś wraca do siebie

  • ktoś odzyskuje formę, którą ma zwykle i znów staje się taki, jak normalnie
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Określenia fizyczności człowieka

    sprawność i wydolność organizmu

    • ktoś wraca do siebie po chwili
    • ktoś wraca do siebie szybko; długo
  • Kaju puszcza gardło przeciwnika, Mareczek jest na razie lekko oszołomiony, ale wraca do siebie, daje Kajowi fangę w nos [...].

    źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Wióry, 1980

    Konieczna, po scenie nieudanych oświadczyn Łopachina [...], zarzuca na głowę chustę, żeby ukryć płacz, ale po chwili wraca do siebie i odpowiada normalnym głosem, jakby się nic nie stało.

    źródło: NKJP: Roman Pawłowski: „Wiśniowy sad” w warszawskim Teatrze Dramatycznym, Gazeta Wyborcza, 1997-04-16

    To z czasem mija, wracasz do siebie, odzyskujesz powoli równowagę psychiczną.

    źródło: NKJP: Jacek Dukaj: W kraju niewiernych, 2000

    Lekarze z Warszawy powiedzieli rodzinie, że ze stanu, w jakim była córka, nie wychodzi się. Jednak po kolejnych konsultacjach lekarskich i zmianach leków, już nazajutrz jej stan zaczął się poprawiać. Dziewczyna szybko wracała do siebie. Odłączali ją od kolejnych urządzeń, a jej organy, jeden po drugim, zaczynały samodzielnie pracować.

    źródło: NKJP: Justyna Pycka: Kto jest winien tej śmierci?, Tygodnik Siedlecki, 2008-05-20

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    ndk, npch; odmienny: wracać

    odpowiednik aspektowy: ktoś wrócił do siebie

Data ostatniej modyfikacji: 12.01.2018