ktoś uchodzi z życiem
-
książk. ktoś unika śmierci, mimo że była ona bardzo prawdopodobna, ponieważ groziło mu śmiertelne niebezpieczeństwo
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
śmierć -
- ktoś uchodzi z życiem ledwie, ledwo; cudem
-
Mając 29 lat Che dowodzi frontem partyzanckim w Sierra Maestra, ma rękę na temblaku i kilka razy ledwie uchodzi z życiem.
źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Chrystus z karabinem na ramieniu, 2007
Trwa wojna szogunatów. Z masakry w górskiej wiosce uchodzi z życiem tylko szesnastoletni Takeo.
źródło: NKJP: maw: Po słowiczej podłodze, Trybuna Śląska, 2004-02-05
Ostre hamowanie, szczęśliwe ominięcie lub po prostu zwykła ostrożność i umiejętność przewidywania kierowców uratowała niejednego niewidocznego w ciemnościach człowieka. Bywało też tak, że on sam uchodził z życiem, a ginął ten, który nie chciał go potrącić.
źródło: NKJP: (red.): Groźny wypadek w Kotowskiem, Czas Ostrzeszowski, 2007
Zdarzało mi się przeceniać - niesłusznie - niektóre ściany do tego stopnia, że bałem się na nie nawet spojrzeć, bywały jednak i przypadki, że wchodziłem w drogę, będąc głęboko przekonany, że zrobię ją w jeden dzień, a walczyłem na niej równy tydzień, ledwo uchodząc z życiem.
źródło: NKJP: Michał Jagiełło: Wołanie w górach : wypadki i akcje ratunkowe w Tatrach, 1979
-
typ frazy: fraza czasownikowa
ndk, npch; odmienny: uchodzićodpowiednik aspektowy: ktoś uszedł z życiem